Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

імправізава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. імправізу́ю імправізу́ем
2-я ас. імправізу́еш імправізу́еце
3-я ас. імправізу́е імправізу́юць
Прошлы час
м. імправізава́ў імправізава́лі
ж. імправізава́ла
н. імправізава́ла
Загадны лад
2-я ас. імправізу́й імправізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час імправізава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імправіза́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імправіза́тар імправіза́тары
Р. імправіза́тара імправіза́тараў
Д. імправіза́тару імправіза́тарам
В. імправіза́тара імправіза́тараў
Т. імправіза́тарам імправіза́тарамі
М. імправіза́тару імправіза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імправіза́тарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. імправіза́тарка імправіза́таркі
Р. імправіза́таркі імправіза́тарак
Д. імправіза́тарцы імправіза́таркам
В. імправіза́тарку імправіза́тарак
Т. імправіза́таркай
імправіза́таркаю		 імправіза́таркамі
М. імправіза́тарцы імправіза́тарках

Крыніцы: piskunou2012.

імправіза́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імправіза́тарскі імправіза́тарская імправіза́тарскае імправіза́тарскія
Р. імправіза́тарскага імправіза́тарскай
імправіза́тарскае		 імправіза́тарскага імправіза́тарскіх
Д. імправіза́тарскаму імправіза́тарскай імправіза́тарскаму імправіза́тарскім
В. імправіза́тарскі (неадуш.)
імправіза́тарскага (адуш.)		 імправіза́тарскую імправіза́тарскае імправіза́тарскія (неадуш.)
імправіза́тарскіх (адуш.)
Т. імправіза́тарскім імправіза́тарскай
імправіза́тарскаю		 імправіза́тарскім імправіза́тарскімі
М. імправіза́тарскім імправіза́тарскай імправіза́тарскім імправіза́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імправіза́тарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. імправіза́тарства
Р. імправіза́тарства
Д. імправіза́тарству
В. імправіза́тарства
Т. імправіза́тарствам
М. імправіза́тарстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

імправізацы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
імправізацы́йна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

імправізацы́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. імправізацы́йнасць
Р. імправізацы́йнасці
Д. імправізацы́йнасці
В. імправізацы́йнасць
Т. імправізацы́йнасцю
М. імправізацы́йнасці

Крыніцы: piskunou2012.

імправізацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імправізацы́йны імправізацы́йная імправізацы́йнае імправізацы́йныя
Р. імправізацы́йнага імправізацы́йнай
імправізацы́йнае		 імправізацы́йнага імправізацы́йных
Д. імправізацы́йнаму імправізацы́йнай імправізацы́йнаму імправізацы́йным
В. імправізацы́йны (неадуш.)
імправізацы́йнага (адуш.)		 імправізацы́йную імправізацы́йнае імправізацы́йныя (неадуш.)
імправізацы́йных (адуш.)
Т. імправізацы́йным імправізацы́йнай
імправізацы́йнаю		 імправізацы́йным імправізацы́йнымі
М. імправізацы́йным імправізацы́йнай імправізацы́йным імправізацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імправіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. імправіза́цыя імправіза́цыі
Р. імправіза́цыі імправіза́цый
Д. імправіза́цыі імправіза́цыям
В. імправіза́цыю імправіза́цыі
Т. імправіза́цыяй
імправіза́цыяю		 імправіза́цыямі
М. імправіза́цыі імправіза́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імпры́нтынг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імпры́нтынг імпры́нтынгі
Р. імпры́нтынгу імпры́нтынгаў
Д. імпры́нтынгу імпры́нтынгам
В. імпры́нтынг імпры́нтынгі
Т. імпры́нтынгам імпры́нтынгамі
М. імпры́нтынгу імпры́нтынгах

Крыніцы: piskunou2012.