імправіза́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імправіза́тар імправіза́тары
Р. імправіза́тара імправіза́тараў
Д. імправіза́тару імправіза́тарам
В. імправіза́тара імправіза́тараў
Т. імправіза́тарам імправіза́тарамі
М. імправіза́тару імправіза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)