імправіза́тарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. імправіза́тарка імправіза́таркі
Р. імправіза́таркі імправіза́тарак
Д. імправіза́тарцы імправіза́таркам
В. імправіза́тарку імправіза́тарак
Т. імправіза́таркай
імправіза́таркаю		 імправіза́таркамі
М. імправіза́тарцы імправіза́тарках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)