паляжа́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паляжа́лы |
паляжа́лая |
паляжа́лае |
паляжа́лыя |
| Р. |
паляжа́лага |
паляжа́лай паляжа́лае |
паляжа́лага |
паляжа́лых |
| Д. |
паляжа́ламу |
паляжа́лай |
паляжа́ламу |
паляжа́лым |
| В. |
паляжа́лы (неадуш.) паляжа́лага (адуш.) |
паляжа́лую |
паляжа́лае |
паляжа́лыя (неадуш.) паляжа́лых (адуш.) |
| Т. |
паляжа́лым |
паляжа́лай паляжа́лаю |
паляжа́лым |
паляжа́лымі |
| М. |
паляжа́лым |
паляжа́лай |
паляжа́лым |
паляжа́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
паляжа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паляжа́нне |
| Р. |
паляжа́ння |
| Д. |
паляжа́нню |
| В. |
паляжа́нне |
| Т. |
паляжа́ннем |
| М. |
паляжа́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
паляжа́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паляжу́ |
паляжы́м |
| 2-я ас. |
паляжы́ш |
палежыце́ |
| 3-я ас. |
паляжы́ць |
паляжа́ць |
| Прошлы час |
| м. |
паляжа́ў |
паляжа́лі |
| ж. |
паляжа́ла |
| н. |
паляжа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паляжы́ |
паляжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паляжа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Паляжа́ч-Гара́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Паляжа́ч-Гара́ |
| Р. |
Паляжа́ч-Гары́ |
| Д. |
Паляжа́ч-Гары́ |
| В. |
Паляжа́ч-Гару́ |
| Т. |
Паляжа́ч-Гаро́й Паляжа́ч-Гаро́ю |
| М. |
Паляжа́ч-Гары́ |
Паляі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Паляі́ |
| Р. |
Паляё́ў |
| Д. |
Паляя́м |
| В. |
Паляі́ |
| Т. |
Паляя́мі |
| М. |
Паляя́х |
паля́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паля́к |
паля́кі |
| Р. |
паля́ка |
паля́каў |
| Д. |
паля́ку |
паля́кам |
| В. |
паля́ка |
паля́каў |
| Т. |
паля́кам |
паля́камі |
| М. |
паля́ку |
паля́ках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Палякі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Палякі́ |
| Р. |
Паляко́ў |
| Д. |
Паляка́м |
| В. |
Палякі́ |
| Т. |
Паляка́мі |
| М. |
Паляка́х |
Паляле́йкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Паляле́йкі |
| Р. |
Паляле́ек Паляле́йкаў |
| Д. |
Паляле́йкам |
| В. |
Паляле́йкі |
| Т. |
Паляле́йкамі |
| М. |
Паляле́йках |
Палялю́м
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Палялю́м |
| Р. |
Палялю́ма |
| Д. |
Палялю́му |
| В. |
Палялю́м |
| Т. |
Палялю́мам |
| М. |
Палялю́ме |
палямантава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паляманту́ю |
паляманту́ем |
| 2-я ас. |
паляманту́еш |
паляманту́еце |
| 3-я ас. |
паляманту́е |
паляманту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
палямантава́ў |
палямантава́лі |
| ж. |
палямантава́ла |
| н. |
палямантава́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
палямантава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.