паўшарсцяны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паўшарсцяны́ |
паўшарсцяна́я |
паўшарсцяно́е |
паўшарсцяны́я |
Р. |
паўшарсцяно́га |
паўшарсцяно́й паўшарсцяно́е |
паўшарсцяно́га |
паўшарсцяны́х |
Д. |
паўшарсцяно́му |
паўшарсцяно́й |
паўшарсцяно́му |
паўшарсцяны́м |
В. |
паўшарсцяны́ (неадуш.) паўшарсцяно́га (адуш.) |
паўшарсцяну́ю |
паўшарсцяно́е |
паўшарсцяны́я (неадуш.) паўшарсцяны́х (адуш.) |
Т. |
паўшарсцяны́м |
паўшарсцяно́й паўшарсцяно́ю |
паўшарсцяны́м |
паўшарсцяны́мі |
М. |
паўшарсцяны́м |
паўшарсцяно́й |
паўшарсцяны́м |
паўшарсцяны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паўшаўко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паўшаўко́вы |
паўшаўко́вая |
паўшаўко́вае |
паўшаўко́выя |
Р. |
паўшаўко́вага |
паўшаўко́вай паўшаўко́вае |
паўшаўко́вага |
паўшаўко́вых |
Д. |
паўшаўко́ваму |
паўшаўко́вай |
паўшаўко́ваму |
паўшаўко́вым |
В. |
паўшаўко́вы (неадуш.) паўшаўко́вага (адуш.) |
паўшаўко́вую |
паўшаўко́вае |
паўшаўко́выя (неадуш.) паўшаўко́вых (адуш.) |
Т. |
паўшаўко́вым |
паўшаўко́вай паўшаўко́ваю |
паўшаўко́вым |
паўшаўко́вымі |
М. |
паўшаўко́вым |
паўшаўко́вай |
паўшаўко́вым |
паўшаўко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
паўшкля́нкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
паўшкля́нкі |
Р. |
паўшкля́нкі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паўшо́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
паўшо́ры |
Р. |
паўшо́раў |
Д. |
паўшо́рам |
В. |
паўшо́ры |
Т. |
паўшо́рамі |
М. |
паўшо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
паўшо́ўк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паўшо́ўк |
Р. |
паўшо́ўку |
Д. |
паўшо́ўку |
В. |
паўшо́ўк |
Т. |
паўшо́ўкам |
М. |
паўшо́ўку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
паўшто́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паўшто́ф |
паўшто́фы |
Р. |
паўшто́фа |
паўшто́фаў |
Д. |
паўшто́фу |
паўшто́фам |
В. |
паўшто́ф |
паўшто́фы |
Т. |
паўшто́фам |
паўшто́фамі |
М. |
паўшто́фе |
паўшто́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
паўшчува́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паўшчува́ны |
паўшчува́ная |
паўшчува́нае |
паўшчува́ныя |
Р. |
паўшчува́нага |
паўшчува́най паўшчува́нае |
паўшчува́нага |
паўшчува́ных |
Д. |
паўшчува́наму |
паўшчува́най |
паўшчува́наму |
паўшчува́ным |
В. |
паўшчува́ны паўшчува́нага |
паўшчува́ную |
паўшчува́нае |
паўшчува́ныя паўшчува́ных |
Т. |
паўшчува́ным |
паўшчува́най паўшчува́наю |
паўшчува́ным |
паўшчува́нымі |
М. |
паўшчува́ным |
паўшчува́най |
паўшчува́ным |
паўшчува́ных |
Кароткая форма: паўшчува́на.
Крыніцы:
dzsl2007.
паўшчува́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паўшчува́ю |
паўшчува́ем |
2-я ас. |
паўшчува́еш |
паўшчува́еце |
3-я ас. |
паўшчува́е |
паўшчува́юць |
Прошлы час |
м. |
паўшчува́ў |
паўшчува́лі |
ж. |
паўшчува́ла |
н. |
паўшчува́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паўшчува́й |
паўшчува́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паўшчува́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паўшчуня́ць
‘супакоіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паўшчуня́ю |
паўшчуня́ем |
2-я ас. |
паўшчуня́еш |
паўшчуня́еце |
3-я ас. |
паўшчуня́е |
паўшчуня́юць |
Прошлы час |
м. |
паўшчуня́ў |
паўшчуня́лі |
ж. |
паўшчуня́ла |
н. |
паўшчуня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паўшчуня́й |
паўшчуня́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паўшчуня́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.