непрыкме́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непрыкме́чаны |
непрыкме́чаная |
непрыкме́чанае |
непрыкме́чаныя |
Р. |
непрыкме́чанага |
непрыкме́чанай непрыкме́чанае |
непрыкме́чанага |
непрыкме́чаных |
Д. |
непрыкме́чанаму |
непрыкме́чанай |
непрыкме́чанаму |
непрыкме́чаным |
В. |
непрыкме́чаны (неадуш.) непрыкме́чанага (адуш.) |
непрыкме́чаную |
непрыкме́чанае |
непрыкме́чаныя (неадуш.) непрыкме́чаных (адуш.) |
Т. |
непрыкме́чаным |
непрыкме́чанай непрыкме́чанаю |
непрыкме́чаным |
непрыкме́чанымі |
М. |
непрыкме́чаным |
непрыкме́чанай |
непрыкме́чаным |
непрыкме́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непрыкме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непрыкме́чаны |
непрыкме́чаная |
непрыкме́чанае |
непрыкме́чаныя |
Р. |
непрыкме́чанага |
непрыкме́чанай непрыкме́чанае |
непрыкме́чанага |
непрыкме́чаных |
Д. |
непрыкме́чанаму |
непрыкме́чанай |
непрыкме́чанаму |
непрыкме́чаным |
В. |
непрыкме́чаны (неадуш.) непрыкме́чанага (адуш.) |
непрыкме́чаную |
непрыкме́чанае |
непрыкме́чаныя (неадуш.) непрыкме́чаных (адуш.) |
Т. |
непрыкме́чаным |
непрыкме́чанай непрыкме́чанаю |
непрыкме́чаным |
непрыкме́чанымі |
М. |
непрыкме́чаным |
непрыкме́чанай |
непрыкме́чаным |
непрыкме́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непрыкры́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
непрыкры́та |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
непрыкры́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непрыкры́тасць |
Р. |
непрыкры́тасці |
Д. |
непрыкры́тасці |
В. |
непрыкры́тасць |
Т. |
непрыкры́тасцю |
М. |
непрыкры́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
непрыкры́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непрыкры́ты |
непрыкры́тая |
непрыкры́тае |
непрыкры́тыя |
Р. |
непрыкры́тага |
непрыкры́тай непрыкры́тае |
непрыкры́тага |
непрыкры́тых |
Д. |
непрыкры́таму |
непрыкры́тай |
непрыкры́таму |
непрыкры́тым |
В. |
непрыкры́ты (неадуш.) непрыкры́тага (адуш.) |
непрыкры́тую |
непрыкры́тае |
непрыкры́тыя (неадуш.) непрыкры́тых (адуш.) |
Т. |
непрыкры́тым |
непрыкры́тай непрыкры́таю |
непрыкры́тым |
непрыкры́тымі |
М. |
непрыкры́тым |
непрыкры́тай |
непрыкры́тым |
непрыкры́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непрыкры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непрыкры́ты |
непрыкры́тая |
непрыкры́тае |
непрыкры́тыя |
Р. |
непрыкры́тага |
непрыкры́тай непрыкры́тае |
непрыкры́тага |
непрыкры́тых |
Д. |
непрыкры́таму |
непрыкры́тай |
непрыкры́таму |
непрыкры́тым |
В. |
непрыкры́ты (неадуш.) непрыкры́тага (адуш.) |
непрыкры́тую |
непрыкры́тае |
непрыкры́тыя (неадуш.) непрыкры́тых (адуш.) |
Т. |
непрыкры́тым |
непрыкры́тай непрыкры́таю |
непрыкры́тым |
непрыкры́тымі |
М. |
непрыкры́тым |
непрыкры́тай |
непрыкры́тым |
непрыкры́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
непрыма́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
непрыма́льна |
непрыма́льней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
непрыма́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непрыма́льнасць |
Р. |
непрыма́льнасці |
Д. |
непрыма́льнасці |
В. |
непрыма́льнасць |
Т. |
непрыма́льнасцю |
М. |
непрыма́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
непрыма́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непрыма́льны |
непрыма́льная |
непрыма́льнае |
непрыма́льныя |
Р. |
непрыма́льнага |
непрыма́льнай непрыма́льнае |
непрыма́льнага |
непрыма́льных |
Д. |
непрыма́льнаму |
непрыма́льнай |
непрыма́льнаму |
непрыма́льным |
В. |
непрыма́льны (неадуш.) непрыма́льнага (адуш.) |
непрыма́льную |
непрыма́льнае |
непрыма́льныя (неадуш.) непрыма́льных (адуш.) |
Т. |
непрыма́льным |
непрыма́льнай непрыма́льнаю |
непрыма́льным |
непрыма́льнымі |
М. |
непрыма́льным |
непрыма́льнай |
непрыма́льным |
непрыма́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.