прыя́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыя́равы |
прыя́равая |
прыя́равае |
прыя́равыя |
Р. |
прыя́равага |
прыя́равай прыя́равае |
прыя́равага |
прыя́равых |
Д. |
прыя́раваму |
прыя́равай |
прыя́раваму |
прыя́равым |
В. |
прыя́равы (неадуш.) прыя́равага (адуш.) |
прыя́равую |
прыя́равае |
прыя́равыя (неадуш.) прыя́равых (адуш.) |
Т. |
прыя́равым |
прыя́равай прыя́раваю |
прыя́равым |
прыя́равымі |
М. |
прыя́равым |
прыя́равай |
прыя́равым |
прыя́равых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
прыяра́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прыяра́т |
прыяра́ты |
Р. |
прыяра́ту |
прыяра́таў |
Д. |
прыяра́ту |
прыяра́там |
В. |
прыяра́т |
прыяра́ты |
Т. |
прыяра́там |
прыяра́тамі |
М. |
прыяра́це |
прыяра́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыя́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
прыя́р’е |
Р. |
прыя́р’я |
Д. |
прыя́р’ю |
В. |
прыя́р’е |
Т. |
прыя́р’ем |
М. |
прыя́р’і |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прыярытэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
прыярытэ́т |
Р. |
прыярытэ́ту |
Д. |
прыярытэ́ту |
В. |
прыярытэ́т |
Т. |
прыярытэ́там |
М. |
прыярытэ́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыярытэ́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
прыярытэ́тна |
- |
- |
прыярытэ́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
прыярытэ́тнасць |
Р. |
прыярытэ́тнасці |
Д. |
прыярытэ́тнасці |
В. |
прыярытэ́тнасць |
Т. |
прыярытэ́тнасцю |
М. |
прыярытэ́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыярытэ́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыярытэ́тны |
прыярытэ́тная |
прыярытэ́тнае |
прыярытэ́тныя |
Р. |
прыярытэ́тнага |
прыярытэ́тнай прыярытэ́тнае |
прыярытэ́тнага |
прыярытэ́тных |
Д. |
прыярытэ́тнаму |
прыярытэ́тнай |
прыярытэ́тнаму |
прыярытэ́тным |
В. |
прыярытэ́тны (неадуш.) прыярытэ́тнага (адуш.) |
прыярытэ́тную |
прыярытэ́тнае |
прыярытэ́тныя (неадуш.) прыярытэ́тных (адуш.) |
Т. |
прыярытэ́тным |
прыярытэ́тнай прыярытэ́тнаю |
прыярытэ́тным |
прыярытэ́тнымі |
М. |
прыярытэ́тным |
прыярытэ́тнай |
прыярытэ́тным |
прыярытэ́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
прыя́целіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыя́целюся |
прыя́целімся |
2-я ас. |
прыя́целішся |
прыя́целіцеся |
3-я ас. |
прыя́целіцца |
прыя́целяцца |
Прошлы час |
м. |
прыя́целіўся |
прыя́целіліся |
ж. |
прыя́целілася |
н. |
прыя́целілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыя́целься |
прыя́цельцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прыя́целячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
пры́яцель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пры́яцель |
пры́яцелі |
Р. |
пры́яцеля |
пры́яцеляў |
Д. |
пры́яцелю |
пры́яцелям |
В. |
пры́яцеля |
пры́яцеляў |
Т. |
пры́яцелем |
пры́яцелямі |
М. |
пры́яцелю |
пры́яцелях |
Іншыя варыянты:
прыя́цель.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыя́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прыя́цель |
прыя́целі |
Р. |
прыя́целя |
прыя́целяў |
Д. |
прыя́целю |
прыя́целям |
В. |
прыя́целя |
прыя́целяў |
Т. |
прыя́целем |
прыя́целямі |
М. |
прыя́целю |
прыя́целях |
Іншыя варыянты:
пры́яцель.
Крыніцы:
krapivabr2012.