паступле́нка
‘асоба, якая паступіла куды-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паступле́нка |
паступле́нкі |
Р. |
паступле́нкі |
паступле́нак |
Д. |
паступле́нцы |
паступле́нкам |
В. |
паступле́нку |
паступле́нак |
Т. |
паступле́нкай паступле́нкаю |
паступле́нкамі |
М. |
паступле́нцы |
паступле́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
паступле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паступле́нне |
паступле́нні |
Р. |
паступле́ння |
паступле́нняў |
Д. |
паступле́нню |
паступле́нням |
В. |
паступле́нне |
паступле́нні |
Т. |
паступле́ннем |
паступле́ннямі |
М. |
паступле́нні |
паступле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паступо́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
паступо́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
паступо́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
паступо́васць |
Р. |
паступо́васці |
Д. |
паступо́васці |
В. |
паступо́васць |
Т. |
паступо́васцю |
М. |
паступо́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паступо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паступо́вы |
паступо́вая |
паступо́вае |
паступо́выя |
Р. |
паступо́вага |
паступо́вай паступо́вае |
паступо́вага |
паступо́вых |
Д. |
паступо́ваму |
паступо́вай |
паступо́ваму |
паступо́вым |
В. |
паступо́вы (неадуш.) паступо́вага (адуш.) |
паступо́вую |
паступо́вае |
паступо́выя (неадуш.) паступо́вых (адуш.) |
Т. |
паступо́вым |
паступо́вай паступо́ваю |
паступо́вым |
паступо́вымі |
М. |
паступо́вым |
паступо́вай |
паступо́вым |
паступо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пасту́х
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пасту́х |
пастухі́ |
Р. |
пастуха́ |
пастухо́ў |
Д. |
пастуху́ |
пастуха́м |
В. |
пастуха́ |
пастухо́ў |
Т. |
пастухо́м |
пастуха́мі |
М. |
пастуху́ |
пастуха́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пастухава́ць
‘быць пастухом’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пастуху́ю |
пастуху́ем |
2-я ас. |
пастуху́еш |
пастуху́еце |
3-я ас. |
пастуху́е |
пастуху́юць |
Прошлы час |
м. |
пастухава́ў |
пастухава́лі |
ж. |
пастухава́ла |
н. |
пастухава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пастуху́й |
пастуху́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пастуху́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пастухо́ў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пастухо́ў |
пастухо́ва |
пастухо́ва |
пастухо́вы |
Р. |
пастухо́вага |
пастухо́вай пастухо́вае |
пастухо́вага |
пастухо́вых |
Д. |
пастухо́ваму |
пастухо́вай |
пастухо́ваму |
пастухо́вым |
В. |
пастухо́ў (неадуш.) пастухо́вага (адуш.) |
пастухо́ву |
пастухо́ва |
пастухо́вы (неадуш.) пастухо́вых (адуш.) |
Т. |
пастухо́вым |
пастухо́вай пастухо́ваю |
пастухо́вым |
пастухо́вымі |
М. |
пастухо́вым |
пастухо́вай |
пастухо́вым |
пастухо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пастухо́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пастухо́ўскі |
пастухо́ўская |
пастухо́ўскае |
пастухо́ўскія |
Р. |
пастухо́ўскага |
пастухо́ўскай пастухо́ўскае |
пастухо́ўскага |
пастухо́ўскіх |
Д. |
пастухо́ўскаму |
пастухо́ўскай |
пастухо́ўскаму |
пастухо́ўскім |
В. |
пастухо́ўскі (неадуш.) пастухо́ўскага (адуш.) |
пастухо́ўскую |
пастухо́ўскае |
пастухо́ўскія (неадуш.) пастухо́ўскіх (адуш.) |
Т. |
пастухо́ўскім |
пастухо́ўскай пастухо́ўскаю |
пастухо́ўскім |
пастухо́ўскімі |
М. |
пастухо́ўскім |
пастухо́ўскай |
пастухо́ўскім |
пастухо́ўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.