Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Шаўры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шаўры́
Р. Шаўро́ў
Д. Шаўра́м
В. Шаўры́
Т. Шаўра́мі
М. Шаўра́х

шаўрэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шаўрэ́т
Р. шаўрэ́ту
Д. шаўрэ́ту
В. шаўрэ́т
Т. шаўрэ́там
М. шаўрэ́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шаўрэ́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўрэ́тавы шаўрэ́тавая шаўрэ́тавае шаўрэ́тавыя
Р. шаўрэ́тавага шаўрэ́тавай
шаўрэ́тавае
шаўрэ́тавага шаўрэ́тавых
Д. шаўрэ́таваму шаўрэ́тавай шаўрэ́таваму шаўрэ́тавым
В. шаўрэ́тавы (неадуш.)
шаўрэ́тавага (адуш.)
шаўрэ́тавую шаўрэ́тавае шаўрэ́тавыя (неадуш.)
шаўрэ́тавых (адуш.)
Т. шаўрэ́тавым шаўрэ́тавай
шаўрэ́таваю
шаўрэ́тавым шаўрэ́тавымі
М. шаўрэ́тавым шаўрэ́тавай шаўрэ́тавым шаўрэ́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

шаўцава́ць

‘быць шаўцом’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шаўцу́ю шаўцу́ем
2-я ас. шаўцу́еш шаўцу́еце
3-я ас. шаўцу́е шаўцу́юць
Прошлы час
м. шаўцава́ў шаўцава́лі
ж. шаўцава́ла
н. шаўцава́ла
Загадны лад
2-я ас. шаўцу́й шаўцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шаўцу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

шаўцо́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўцо́ў шаўцо́ва шаўцо́ва шаўцо́вы
Р. шаўцо́вага шаўцо́вай
шаўцо́вае
шаўцо́вага шаўцо́вых
Д. шаўцо́ваму шаўцо́вай шаўцо́ваму шаўцо́вым
В. шаўцо́ў (неадуш.)
шаўцо́вага (адуш.)
шаўцо́ву шаўцо́ва шаўцо́вы (неадуш.)
шаўцо́вых (адуш.)
Т. шаўцо́вым шаўцо́вай
шаўцо́ваю
шаўцо́вым шаўцо́вымі
М. шаўцо́вым шаўцо́вай шаўцо́вым шаўцо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Шаўцо́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шаўцо́ў
Р. Шаўцо́ва
Д. Шаўцо́ву
В. Шаўцо́ў
Т. Шаўцо́вам
М. Шаўцо́ве

шаўчы́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шаўчы́ха шаўчы́хі
Р. шаўчы́хі шаўчы́х
Д. шаўчы́се шаўчы́хам
В. шаўчы́ху шаўчы́х
Т. шаўчы́хай
шаўчы́хаю
шаўчы́хамі
М. шаўчы́се шаўчы́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаўчэ́нкаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўчэ́нкаўскі шаўчэ́нкаўская шаўчэ́нкаўскае шаўчэ́нкаўскія
Р. шаўчэ́нкаўскага шаўчэ́нкаўскай
шаўчэ́нкаўскае
шаўчэ́нкаўскага шаўчэ́нкаўскіх
Д. шаўчэ́нкаўскаму шаўчэ́нкаўскай шаўчэ́нкаўскаму шаўчэ́нкаўскім
В. шаўчэ́нкаўскі (неадуш.)
шаўчэ́нкаўскага (адуш.)
шаўчэ́нкаўскую шаўчэ́нкаўскае шаўчэ́нкаўскія (неадуш.)
шаўчэ́нкаўскіх (адуш.)
Т. шаўчэ́нкаўскім шаўчэ́нкаўскай
шаўчэ́нкаўскаю
шаўчэ́нкаўскім шаўчэ́нкаўскімі
М. шаўчэ́нкаўскім шаўчэ́нкаўскай шаўчэ́нкаўскім шаўчэ́нкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ша́фа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ша́фа ша́фы
Р. ша́фы ша́ф
Д. ша́фе ша́фам
В. ша́фу ша́фы
Т. ша́фай
ша́фаю
ша́фамі
М. ша́фе ша́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ша́фавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ша́фавы ша́фавая ша́фавае ша́фавыя
Р. ша́фавага ша́фавай
ша́фавае
ша́фавага ша́фавых
Д. ша́фаваму ша́фавай ша́фаваму ша́фавым
В. ша́фавы (неадуш.)
ша́фавага (адуш.)
ша́фавую ша́фавае ша́фавыя (неадуш.)
ша́фавых (адуш.)
Т. ша́фавым ша́фавай
ша́фаваю
ша́фавым ша́фавымі
М. ша́фавым ша́фавай ша́фавым ша́фавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.