разго́ністы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́ністы |
разго́ністая |
разго́ністае |
разго́ністыя |
| Р. |
разго́ністага |
разго́ністай разго́ністае |
разго́ністага |
разго́ністых |
| Д. |
разго́ністаму |
разго́ністай |
разго́ністаму |
разго́ністым |
| В. |
разго́ністы (неадуш.) разго́ністага (адуш.) |
разго́ністую |
разго́ністае |
разго́ністыя (неадуш.) разго́ністых (адуш.) |
| Т. |
разго́ністым |
разго́ністай разго́ністаю |
разго́ністым |
разго́ністымі |
| М. |
разго́ністым |
разго́ністай |
разго́ністым |
разго́ністых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разго́нка |
| Р. |
разго́нкі |
| Д. |
разго́нцы |
| В. |
разго́нку |
| Т. |
разго́нкай разго́нкаю |
| М. |
разго́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разго́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разго́ннасць |
| Р. |
разго́ннасці |
| Д. |
разго́ннасці |
| В. |
разго́ннасць |
| Т. |
разго́ннасцю |
| М. |
разго́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
разго́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́нны |
разго́нная |
разго́ннае |
разго́нныя |
| Р. |
разго́ннага |
разго́ннай разго́ннае |
разго́ннага |
разго́нных |
| Д. |
разго́ннаму |
разго́ннай |
разго́ннаму |
разго́нным |
| В. |
разго́нны (неадуш.) разго́ннага (адуш.) |
разго́нную |
разго́ннае |
разго́нныя (неадуш.) разго́нных (адуш.) |
| Т. |
разго́нным |
разго́ннай разго́ннаю |
разго́нным |
разго́ннымі |
| М. |
разго́нным |
разго́ннай |
разго́нным |
разго́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разго́раць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разго́раю |
разго́раем |
| 2-я ас. |
разго́раеш |
разго́раеце |
| 3-я ас. |
разго́рае |
разго́раюць |
| Прошлы час |
| м. |
разго́раў |
разго́ралі |
| ж. |
разго́рала |
| н. |
разго́рала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разго́рай |
разго́райце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разго́раўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разго́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́рнены |
разго́рненая |
разго́рненае |
разго́рненыя |
| Р. |
разго́рненага |
разго́рненай разго́рненае |
разго́рненага |
разго́рненых |
| Д. |
разго́рненаму |
разго́рненай |
разго́рненаму |
разго́рненым |
| В. |
разго́рнены (неадуш.) разго́рненага (адуш.) |
разго́рненую |
разго́рненае |
разго́рненыя (неадуш.) разго́рненых (адуш.) |
| Т. |
разго́рненым |
разго́рненай разго́рненаю |
разго́рненым |
разго́рненымі |
| М. |
разго́рненым |
разго́рненай |
разго́рненым |
разго́рненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разго́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разго́рнены |
разго́рненая |
разго́рненае |
разго́рненыя |
| Р. |
разго́рненага |
разго́рненай разго́рненае |
разго́рненага |
разго́рненых |
| Д. |
разго́рненаму |
разго́рненай |
разго́рненаму |
разго́рненым |
| В. |
разго́рнены (неадуш.) разго́рненага (адуш.) |
разго́рненую |
разго́рненае |
разго́рненыя (неадуш.) разго́рненых (адуш.) |
| Т. |
разго́рненым |
разго́рненай разго́рненаю |
разго́рненым |
разго́рненымі |
| М. |
разго́рненым |
разго́рненай |
разго́рненым |
разго́рненых |
Кароткая форма: разго́рнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разго́рніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разго́рнюся |
разго́рнімся |
| 2-я ас. |
разго́рнішся |
разго́рніцеся |
| 3-я ас. |
разго́рніцца |
разго́рняцца |
| Прошлы час |
| м. |
разго́рніўся |
разго́рніліся |
| ж. |
разго́рнілася |
| н. |
разго́рнілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разго́рніся |
разго́рніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разго́рніўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разго́рніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разго́рню |
разго́рнім |
| 2-я ас. |
разго́рніш |
разго́рніце |
| 3-я ас. |
разго́рніць |
разго́рняць |
| Прошлы час |
| м. |
разго́рніў |
разго́рнілі |
| ж. |
разго́рніла |
| н. |
разго́рніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разго́рні |
разго́рніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разго́рніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.