паратурбі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | паратурбі́на | паратурбі́ны | 
		
			| Р. | паратурбі́ны | паратурбі́н | 
		
			| Д. | паратурбі́не | паратурбі́нам | 
		
			| В. | паратурбі́ну | паратурбі́ны | 
		
			| Т. | паратурбі́най паратурбі́наю
 | паратурбі́намі | 
		
			| М. | паратурбі́не | паратурбі́нах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
паратурбі́нны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | паратурбі́нны | паратурбі́нная | паратурбі́ннае | паратурбі́нныя | 
		
			| Р. | паратурбі́ннага | паратурбі́ннай паратурбі́ннае
 | паратурбі́ннага | паратурбі́нных | 
		
			| Д. | паратурбі́ннаму | паратурбі́ннай | паратурбі́ннаму | паратурбі́нным | 
		
			| В. | паратурбі́нны (неадуш.) паратурбі́ннага (адуш.)
 | паратурбі́нную | паратурбі́ннае | паратурбі́нныя (неадуш.) паратурбі́нных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | паратурбі́нным | паратурбі́ннай паратурбі́ннаю
 | паратурбі́нным | паратурбі́ннымі | 
		
			| М. | паратурбі́нным | паратурбі́ннай | паратурбі́нным | паратурбі́нных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
параты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | параты́т | 
		
			| Р. | параты́ту | 
		
			| Д. | параты́ту | 
		
			| В. | параты́т | 
		
			| Т. | параты́там | 
		
			| М. | параты́це | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
параты́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | параты́ф | 
		
			| Р. | параты́фу | 
		
			| Д. | параты́фу | 
		
			| В. | параты́ф | 
		
			| Т. | параты́фам | 
		
			| М. | параты́фе | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
паратыфлі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | паратыфлі́т | паратыфлі́ты | 
		
			| Р. | паратыфлі́ту | паратыфлі́таў | 
		
			| Д. | паратыфлі́ту | паратыфлі́там | 
		
			| В. | паратыфлі́т | паратыфлі́ты | 
		
			| Т. | паратыфлі́там | паратыфлі́тамі | 
		
			| М. | паратыфлі́це | паратыфлі́тах | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
паратыфо́зны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | паратыфо́зны | паратыфо́зная | паратыфо́знае | паратыфо́зныя | 
		
			| Р. | паратыфо́знага | паратыфо́знай паратыфо́знае
 | паратыфо́знага | паратыфо́зных | 
		
			| Д. | паратыфо́знаму | паратыфо́знай | паратыфо́знаму | паратыфо́зным | 
		
			| В. | паратыфо́зны (неадуш.) паратыфо́знага (адуш.)
 | паратыфо́зную | паратыфо́знае | паратыфо́зныя (неадуш.) паратыфо́зных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | паратыфо́зным | паратыфо́знай паратыфо́знаю
 | паратыфо́зным | паратыфо́знымі | 
		
			| М. | паратыфо́зным | паратыфо́знай | паратыфо́зным | паратыфо́зных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
паратэо́рыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | паратэо́рыя | паратэо́рыі | 
		
			| Р. | паратэо́рыі | паратэо́рый | 
		
			| Д. | паратэо́рыі | паратэо́рыям | 
		
			| В. | паратэо́рыю | паратэо́рыі | 
		
			| Т. | паратэо́рыяй паратэо́рыяю
 | паратэо́рыямі | 
		
			| М. | паратэо́рыі | паратэо́рыях | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.