па́льчыкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
па́льчыкавы |
па́льчыкавая |
па́льчыкавае |
па́льчыкавыя |
| Р. |
па́льчыкавага |
па́льчыкавай па́льчыкавае |
па́льчыкавага |
па́льчыкавых |
| Д. |
па́льчыкаваму |
па́льчыкавай |
па́льчыкаваму |
па́льчыкавым |
| В. |
па́льчыкавы (неадуш.) па́льчыкавага (адуш.) |
па́льчыкавую |
па́льчыкавае |
па́льчыкавыя (неадуш.) па́льчыкавых (адуш.) |
| Т. |
па́льчыкавым |
па́льчыкавай па́льчыкаваю |
па́льчыкавым |
па́льчыкавымі |
| М. |
па́льчыкавым |
па́льчыкавай |
па́льчыкавым |
па́льчыкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Па́льчыкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Па́льчыкі |
| Р. |
Па́льчыкаў |
| Д. |
Па́льчыкам |
| В. |
Па́льчыкі |
| Т. |
Па́льчыкамі |
| М. |
Па́льчыках |
пальшчы́зна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пальшчы́зна |
| Р. |
пальшчы́зны |
| Д. |
пальшчы́зне |
| В. |
пальшчы́зну |
| Т. |
пальшчы́знай пальшчы́знаю |
| М. |
пальшчы́зне |
Крыніцы:
piskunou2012.
пальшчы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пальшчы́на |
| Р. |
пальшчы́ны |
| Д. |
пальшчы́не |
| В. |
пальшчы́ну |
| Т. |
пальшчы́най пальшчы́наю |
| М. |
пальшчы́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
палэ́паць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палэ́паю |
палэ́паем |
| 2-я ас. |
палэ́паеш |
палэ́паеце |
| 3-я ас. |
палэ́пае |
палэ́паюць |
| Прошлы час |
| м. |
палэ́паў |
палэ́палі |
| ж. |
палэ́пала |
| н. |
палэ́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
палэ́пай |
палэ́пайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
палэ́паўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
палэ́пванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
палэ́пванне |
| Р. |
палэ́пвання |
| Д. |
палэ́пванню |
| В. |
палэ́пванне |
| Т. |
палэ́пваннем |
| М. |
палэ́пванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
палэ́пваць
‘лапаць, мацаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палэ́пваю |
палэ́пваем |
| 2-я ас. |
палэ́пваеш |
палэ́пваеце |
| 3-я ас. |
палэ́пвае |
палэ́пваюць |
| Прошлы час |
| м. |
палэ́пваў |
палэ́пвалі |
| ж. |
палэ́пвала |
| н. |
палэ́пвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
палэ́пвай |
палэ́пвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
палэ́пваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
палюбава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палюбу́юся |
палюбу́емся |
| 2-я ас. |
палюбу́ешся |
палюбу́ецеся |
| 3-я ас. |
палюбу́ецца |
палюбу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
палюбава́ўся |
палюбава́ліся |
| ж. |
палюбава́лася |
| н. |
палюбава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
палюбу́йся |
палюбу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
палюбава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
палюбі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палюблю́ся |
палю́бімся |
| 2-я ас. |
палю́бішся |
палю́біцеся |
| 3-я ас. |
палю́біцца |
палю́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
палюбі́ўся |
палюбі́ліся |
| ж. |
палюбі́лася |
| н. |
палюбі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
палюбі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
палюбі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
палюблю́ |
палю́бім |
| 2-я ас. |
палю́біш |
палю́біце |
| 3-я ас. |
палю́біць |
палю́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
палюбі́ў |
палюбі́лі |
| ж. |
палюбі́ла |
| н. |
палюбі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
палюбі́ |
палюбі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
палюбі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.