іржэ́ўніна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
іржэ́ўніна |
іржэ́ўніны |
Р. |
іржэ́ўніны |
іржэ́ўнін |
Д. |
іржэ́ўніне |
іржэ́ўнінам |
В. |
іржэ́ўніну |
іржэ́ўніны |
Т. |
іржэ́ўнінай іржэ́ўнінаю |
іржэ́ўнінамі |
М. |
іржэ́ўніне |
іржэ́ўнінах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ірза́ць
‘іржаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
іржу́ |
іржо́м |
2-я ас. |
іржэ́ш |
іржаце́ |
3-я ас. |
іржэ́ |
іржу́ць |
Прошлы час |
м. |
ірза́ў |
ірза́лі |
ж. |
ірза́ла |
н. |
ірза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
іржы́ |
іржы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
іржучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ірку́цк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ірку́цк |
Р. |
Ірку́цка |
Д. |
Ірку́цку |
В. |
Ірку́цк |
Т. |
Ірку́цкам |
М. |
Ірку́цку |
ірлава́ць
‘крычаць па-арлінаму’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ірлу́ю |
ірлу́ем |
2-я ас. |
ірлу́еш |
ірлу́еце |
3-я ас. |
ірлу́е |
ірлу́юць |
Прошлы час |
м. |
ірлава́ў |
ірлава́лі |
ж. |
ірлава́ла |
н. |
ірлава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ірлу́й |
ірлу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ірлу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ірла́ндзец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ірла́ндзец |
ірла́ндцы |
Р. |
ірла́ндца |
ірла́ндцаў |
Д. |
ірла́ндцу |
ірла́ндцам |
В. |
ірла́ндца |
ірла́ндцаў |
Т. |
ірла́ндцам |
ірла́ндцамі |
М. |
ірла́ндцу |
ірла́ндцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ірла́ндка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ірла́ндка |
ірла́ндкі |
Р. |
ірла́ндкі |
ірла́ндак |
Д. |
ірла́ндцы |
ірла́ндкам |
В. |
ірла́ндку |
ірла́ндак |
Т. |
ірла́ндкай ірла́ндкаю |
ірла́ндкамі |
М. |
ірла́ндцы |
ірла́ндках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ірла́ндскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ірла́ндскі |
ірла́ндская |
ірла́ндскае |
ірла́ндскія |
Р. |
ірла́ндскага |
ірла́ндскай ірла́ндскае |
ірла́ндскага |
ірла́ндскіх |
Д. |
ірла́ндскаму |
ірла́ндскай |
ірла́ндскаму |
ірла́ндскім |
В. |
ірла́ндскі (неадуш.) ірла́ндскага (адуш.) |
ірла́ндскую |
ірла́ндскае |
ірла́ндскія (неадуш.) ірла́ндскіх (адуш.) |
Т. |
ірла́ндскім |
ірла́ндскай ірла́ндскаю |
ірла́ндскім |
ірла́ндскімі |
М. |
ірла́ндскім |
ірла́ндскай |
ірла́ндскім |
ірла́ндскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ірла́ндыя
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ірла́ндыя |
Р. |
Ірла́ндыі |
Д. |
Ірла́ндыі |
В. |
Ірла́ндыю |
Т. |
Ірла́ндыяй Ірла́ндыяю |
М. |
Ірла́ндыі |