ірза́ць

‘іржаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. іржу́ іржо́м
2-я ас. іржэ́ш іржаце́
3-я ас. іржэ́ іржу́ць
Прошлы час
м. ірза́ў ірза́лі
ж. ірза́ла
н. ірза́ла
Загадны лад
2-я ас. іржы́ іржы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час іржучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)