Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

таўсці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. таўсці́ць таўсця́ць
Прошлы час
м. таўсці́ў таўсці́лі
ж. таўсці́ла
н. таўсці́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Таўсцюкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Таўсцюкі́
Р. Таўсцюко́ў
Д. Таўсцюка́м
В. Таўсцюкі́
Т. Таўсцюка́мі
М. Таўсцюка́х

таўсцю́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўсцю́х таўсцюхі́
Р. таўсцюха́ таўсцюхо́ў
Д. таўсцюху́ таўсцюха́м
В. таўсцюха́ таўсцюхо́ў
Т. таўсцюхо́м таўсцюха́мі
М. таўсцюху́ таўсцюха́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

таўсця́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўсця́к таўсцякі́
Р. таўсцяка́ таўсцяко́ў
Д. таўсцяку́ таўсцяка́м
В. таўсцяка́ таўсцяко́ў
Т. таўсцяко́м таўсцяка́мі
М. таўсцяку́ таўсцяка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

таўсця́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таўсця́нка таўсця́нкі
Р. таўсця́нкі таўсця́нак
Д. таўсця́нцы таўсця́нкам
В. таўсця́нку таўсця́нкі
Т. таўсця́нкай
таўсця́нкаю
таўсця́нкамі
М. таўсця́нцы таўсця́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

таўсця́нкавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. таўсця́нкавыя
Р. таўсця́нкавых
Д. таўсця́нкавым
В. таўсця́нкавыя
Т. таўсця́нкавымі
М. таўсця́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

таўтагра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. таўтагра́ма таўтагра́мы
Р. таўтагра́мы таўтагра́м
Д. таўтагра́ме таўтагра́мам
В. таўтагра́му таўтагра́мы
Т. таўтагра́май
таўтагра́маю
таўтагра́мамі
М. таўтагра́ме таўтагра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

таўталагі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўталагі́зм таўталагі́змы
Р. таўталагі́зму таўталагі́змаў
Д. таўталагі́зму таўталагі́змам
В. таўталагі́зм таўталагі́змы
Т. таўталагі́змам таўталагі́змамі
М. таўталагі́зме таўталагі́змах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

таўталагі́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
таўталагі́чна - -

таўталагі́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. таўталагі́чнасць
Р. таўталагі́чнасці
Д. таўталагі́чнасці
В. таўталагі́чнасць
Т. таўталагі́чнасцю
М. таўталагі́чнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.