тало́піць
‘вылупліваць што-небудзь (вочы)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тало́плю |
тало́пім |
| 2-я ас. |
тало́піш |
тало́піце |
| 3-я ас. |
тало́піць |
тало́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
тало́піў |
тало́пілі |
| ж. |
тало́піла |
| н. |
тало́піла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тало́п |
тало́пце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тало́пячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Тало́цішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Тало́цішкі |
| Р. |
Тало́цішак Тало́цішкаў |
| Д. |
Тало́цішкам |
| В. |
Тало́цішкі |
| Т. |
Тало́цішкамі |
| М. |
Тало́цішках |
Тало́чкаў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Тало́чкаў |
| Р. |
Тало́чкава |
| Д. |
Тало́чкаву |
| В. |
Тало́чкаў |
| Т. |
Тало́чкавам |
| М. |
Тало́чкаве |
Тало́чкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Тало́чкі |
| Р. |
Тало́чак Тало́чкаў |
| Д. |
Тало́чкам |
| В. |
Тало́чкі |
| Т. |
Тало́чкамі |
| М. |
Тало́чках |
Тало́чна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Тало́чна |
| Р. |
Тало́чна |
| Д. |
Тало́чну |
| В. |
Тало́чна |
| Т. |
Тало́чнам |
| М. |
Тало́чне |
тало́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тало́чнік |
тало́чнікі |
| Р. |
тало́чніка |
тало́чнікаў |
| Д. |
тало́чніку |
тало́чнікам |
| В. |
тало́чніка |
тало́чнікаў |
| Т. |
тало́чнікам |
тало́чнікамі |
| М. |
тало́чніку |
тало́чніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
тало́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тало́чніца |
тало́чніцы |
| Р. |
тало́чніцы |
тало́чніц |
| Д. |
тало́чніцы |
тало́чніцам |
| В. |
тало́чніцу |
тало́чніц |
| Т. |
тало́чніцай тало́чніцаю |
тало́чніцамі |
| М. |
тало́чніцы |
тало́чніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тало́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тало́чны |
тало́чная |
тало́чнае |
тало́чныя |
| Р. |
тало́чнага |
тало́чнай тало́чнае |
тало́чнага |
тало́чных |
| Д. |
тало́чнаму |
тало́чнай |
тало́чнаму |
тало́чным |
| В. |
тало́чны (неадуш.) тало́чнага (адуш.) |
тало́чную |
тало́чнае |
тало́чныя (неадуш.) тало́чных (адуш.) |
| Т. |
тало́чным |
тало́чнай тало́чнаю |
тало́чным |
тало́чнымі |
| М. |
тало́чным |
тало́чнай |
тало́чным |
тало́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
та́лрэп
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́лрэп |
та́лрэпы |
| Р. |
та́лрэпа |
та́лрэпаў |
| Д. |
та́лрэпу |
та́лрэпам |
| В. |
та́лрэп |
та́лрэпы |
| Т. |
та́лрэпам |
та́лрэпамі |
| М. |
та́лрэпе |
та́лрэпах |
Крыніцы:
piskunou2012.
талрэ́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
талрэ́п |
талрэ́пы |
| Р. |
талрэ́па |
талрэ́паў |
| Д. |
талрэ́пу |
талрэ́пам |
| В. |
талрэ́п |
талрэ́пы |
| Т. |
талрэ́пам |
талрэ́памі |
| М. |
талрэ́пе |
талрэ́пах |
Іншыя варыянты:
та́лрэп.
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.