спрактыкава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спрактыкава́ны |
спрактыкава́ная |
спрактыкава́нае |
спрактыкава́ныя |
| Р. |
спрактыкава́нага |
спрактыкава́най
спрактыкава́нае |
спрактыкава́нага |
спрактыкава́ных |
| Д. |
спрактыкава́наму |
спрактыкава́най |
спрактыкава́наму |
спрактыкава́ным |
| В. |
спрактыкава́ны (неадуш.)
спрактыкава́нага (адуш.) |
спрактыкава́ную |
спрактыкава́нае |
спрактыкава́ныя (неадуш.)
спрактыкава́ных (адуш.) |
| Т. |
спрактыкава́ным |
спрактыкава́най
спрактыкава́наю |
спрактыкава́ным |
спрактыкава́нымі |
| М. |
спрактыкава́ным |
спрактыкава́най |
спрактыкава́ным |
спрактыкава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спрактыкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спрактыкава́ны |
спрактыкава́ная |
спрактыкава́нае |
спрактыкава́ныя |
| Р. |
спрактыкава́нага |
спрактыкава́най
спрактыкава́нае |
спрактыкава́нага |
спрактыкава́ных |
| Д. |
спрактыкава́наму |
спрактыкава́най |
спрактыкава́наму |
спрактыкава́ным |
| В. |
спрактыкава́ны (неадуш.)
спрактыкава́нага (адуш.) |
спрактыкава́ную |
спрактыкава́нае |
спрактыкава́ныя (неадуш.)
спрактыкава́ных (адуш.) |
| Т. |
спрактыкава́ным |
спрактыкава́най
спрактыкава́наю |
спрактыкава́ным |
спрактыкава́нымі |
| М. |
спрактыкава́ным |
спрактыкава́най |
спрактыкава́ным |
спрактыкава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрактыкава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спрактыку́юся |
спрактыку́емся |
| 2-я ас. |
спрактыку́ешся |
спрактыку́ецеся |
| 3-я ас. |
спрактыку́ецца |
спрактыку́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спрактыкава́ўся |
спрактыкава́ліся |
| ж. |
спрактыкава́лася |
| н. |
спрактыкава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спрактыку́йся |
спрактыку́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спрактыкава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спраку́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спраку́джуся |
спраку́дзімся |
| 2-я ас. |
спраку́дзішся |
спраку́дзіцеся |
| 3-я ас. |
спраку́дзіцца |
спраку́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спраку́дзіўся |
спраку́дзіліся |
| ж. |
спраку́дзілася |
| н. |
спраку́дзілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спраку́дзься |
спраку́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спраку́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спраку́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спраку́джу |
спраку́дзім |
| 2-я ас. |
спраку́дзіш |
спраку́дзіце |
| 3-я ас. |
спраку́дзіць |
спраку́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спраку́дзіў |
спраку́дзілі |
| ж. |
спраку́дзіла |
| н. |
спраку́дзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спраку́дзь |
спраку́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спраку́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спраку́днічаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спраку́днічаю |
спраку́днічаем |
| 2-я ас. |
спраку́днічаеш |
спраку́днічаеце |
| 3-я ас. |
спраку́днічае |
спраку́днічаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спраку́днічаў |
спраку́днічалі |
| ж. |
спраку́днічала |
| н. |
спраку́днічала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спраку́днічай |
спраку́днічайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спраку́днічаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спраме́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
спраме́ніцца |
спраме́няцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спраме́ніўся |
спраме́ніліся |
| ж. |
спраме́нілася |
| н. |
спраме́нілася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спраме́ніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
спраме́ніць
‘выпраменіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
спраме́ніць |
спраме́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спраме́ніў |
спраме́нілі |
| ж. |
спраме́ніла |
| н. |
спраме́ніла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спраме́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрамі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спрамлю́ |
спрамі́м |
| 2-я ас. |
спрамі́ш |
спраміце́ |
| 3-я ас. |
спрамі́ць |
спрамя́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спрамі́ў |
спрамі́лі |
| ж. |
спрамі́ла |
| н. |
спрамі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спрамі́ |
спрамі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спрамі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.