спраку́днічаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спраку́днічаю спраку́днічаем
2-я ас. спраку́днічаеш спраку́днічаеце
3-я ас. спраку́днічае спраку́днічаюць
Прошлы час
м. спраку́днічаў спраку́днічалі
ж. спраку́днічала
н. спраку́днічала
Загадны лад
2-я ас. спраку́днічай спраку́днічайце
Дзеепрыслоўе
прош. час спраку́днічаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)