спраку́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спраку́джу спраку́дзім
2-я ас. спраку́дзіш спраку́дзіце
3-я ас. спраку́дзіць спраку́дзяць
Прошлы час
м. спраку́дзіў спраку́дзілі
ж. спраку́дзіла
н. спраку́дзіла
Загадны лад
2-я ас. спраку́дзь спраку́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час спраку́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)