спраку́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
спраку́джу | спраку́дзім | |
спраку́дзіш | спраку́дзіце | |
спраку́дзіць | спраку́дзяць | |
Прошлы час | ||
спраку́дзіў | спраку́дзілі | |
спраку́дзіла | ||
спраку́дзіла | ||
Загадны лад | ||
спраку́дзь | спраку́дзьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
спраку́дзіўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)