Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

Пру́цк

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пру́цк
Р. Пру́цка
Д. Пру́цку
В. Пру́цк
Т. Пру́цкам
М. Пру́цку

пру́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пру́цкі пру́цкая пру́цкае пру́цкія
Р. пру́цкага пру́цкай
пру́цкае		 пру́цкага пру́цкіх
Д. пру́цкаму пру́цкай пру́цкаму пру́цкім
В. пру́цкі (неадуш.)
пру́цкага (адуш.)		 пру́цкую пру́цкае пру́цкія (неадуш.)
пру́цкіх (адуш.)
Т. пру́цкім пру́цкай
пру́цкаю		 пру́цкім пру́цкімі
М. пру́цкім пру́цкай пру́цкім пру́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

пру́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пру́цце
Р. пру́цця
Д. пру́ццю
В. пру́цце
Т. пру́ццем
М. пру́цці

Крыніцы: piskunou2012.

пруцяне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пруцяне́ю пруцяне́ем
2-я ас. пруцяне́еш пруцяне́еце
3-я ас. пруцяне́е пруцяне́юць
Прошлы час
м. пруцяне́ў пруцяне́лі
ж. пруцяне́ла
н. пруцяне́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час пруцяне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пруця́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пруця́нка пруця́нкі
Р. пруця́нкі пруця́нак
Д. пруця́нцы пруця́нкам
В. пруця́нку пруця́нкі
Т. пруця́нкай
пруця́нкаю		 пруця́нкамі
М. пруця́нцы пруця́нках

Крыніцы: piskunou2012.

пруцяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пруцяны́ пруцяна́я пруцяно́е пруцяны́я
Р. пруцяно́га пруцяно́й
пруцяно́е		 пруцяно́га пруцяны́х
Д. пруцяно́му пруцяно́й пруцяно́му пруцяны́м
В. пруцяны́ (неадуш.)
пруцяно́га (адуш.)		 пруцяну́ю пруцяно́е пруцяны́я (неадуш.)
пруцяны́х (адуш.)
Т. пруцяны́м пруцяно́й
пруцяно́ю		 пруцяны́м пруцяны́мі
М. пруцяны́м пруцяно́й пруцяны́м пруцяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.