пруця́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пруця́нка | пруця́нкі | |
| пруця́нкі | пруця́нак | |
| пруця́нцы | пруця́нкам | |
| пруця́нку | пруця́нкі | |
| пруця́нкай пруця́нкаю |
пруця́нкамі | |
| пруця́нцы | пруця́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)