пруцяне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пруцяне́ю пруцяне́ем
2-я ас. пруцяне́еш пруцяне́еце
3-я ас. пруцяне́е пруцяне́юць
Прошлы час
м. пруцяне́ў пруцяне́лі
ж. пруцяне́ла
н. пруцяне́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час пруцяне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)