Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паабе́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабе́дны	паабе́дная	паабе́днае	паабе́дныя
Р.	паабе́днага	паабе́днай паабе́днае	паабе́днага	паабе́дных
Д.	паабе́днаму	паабе́днай	паабе́днаму	паабе́дным
В.	паабе́дны (неадуш.) паабе́днага (адуш.)	паабе́дную	паабе́днае	паабе́дныя (неадуш.) паабе́дных (адуш.)
Т.	паабе́дным	паабе́днай паабе́днаю	паабе́дным	паабе́днымі
М.	паабе́дным	паабе́днай	паабе́дным	паабе́дных

Крыніцы: piskunou2012.

пааб’ектны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пааб’ектны	пааб’ектная	пааб’ектнае	пааб’ектныя
Р.	пааб’ектнага	пааб’ектнай пааб’ектнае	пааб’ектнага	пааб’ектных
Д.	пааб’ектнаму	пааб’ектнай	пааб’ектнаму	пааб’ектным
В.	пааб’ектны пааб’ектнага	пааб’ектную	пааб’ектнае	пааб’ектныя
Т.	пааб’ектным	пааб’ектнай пааб’ектнаю	пааб’ектным	пааб’ектнымі
М.	пааб’ектным	пааб’ектнай	пааб’ектным	пааб’ектных

паабжына́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабжына́ны	паабжына́ная	паабжына́нае	паабжына́ныя
Р.	паабжына́нага	паабжына́най паабжына́нае	паабжына́нага	паабжына́ных
Д.	паабжына́наму	паабжына́най	паабжына́наму	паабжына́ным
В.	паабжына́ны (неадуш.) паабжына́нага (адуш.)	паабжына́ную	паабжына́нае	паабжына́ныя (неадуш.) паабжына́ных (адуш.)
Т.	паабжына́ным	паабжына́най паабжына́наю	паабжына́ным	паабжына́нымі
М.	паабжына́ным	паабжына́най	паабжына́ным	паабжына́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

паабжына́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабжына́ны	паабжына́ная	паабжына́нае	паабжына́ныя
Р.	паабжына́нага	паабжына́най паабжына́нае	паабжына́нага	паабжына́ных
Д.	паабжына́наму	паабжына́най	паабжына́наму	паабжына́ным
В.	паабжына́ны (неадуш.) паабжына́нага (адуш.)	паабжына́ную	паабжына́нае	паабжына́ныя (неадуш.) паабжына́ных (адуш.)
Т.	паабжына́ным	паабжына́най паабжына́наю	паабжына́ным	паабжына́нымі
М.	паабжына́ным	паабжына́най	паабжына́ным	паабжына́ных

Кароткая форма: паабжына́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

паабжына́ты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабжына́ты	паабжына́тая	паабжына́тае	паабжына́тыя
Р.	паабжына́тага	паабжына́тай паабжына́тае	паабжына́тага	паабжына́тых
Д.	паабжына́таму	паабжына́тай	паабжына́таму	паабжына́тым
В.	паабжына́ты (неадуш.) паабжына́тага (адуш.)	паабжына́тую	паабжына́тае	паабжына́тыя (неадуш.) паабжына́тых (адуш.)
Т.	паабжына́тым	паабжына́тай паабжына́таю	паабжына́тым	паабжына́тымі
М.	паабжына́тым	паабжына́тай	паабжына́тым	паабжына́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

паабжына́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паабжына́ты	паабжына́тая	паабжына́тае	паабжына́тыя
Р.	паабжына́тага	паабжына́тай паабжына́тае	паабжына́тага	паабжына́тых
Д.	паабжына́таму	паабжына́тай	паабжына́таму	паабжына́тым
В.	паабжына́ты (неадуш.) паабжына́тага (адуш.)	паабжына́тую	паабжына́тае	паабжына́тыя (неадуш.) паабжына́тых (адуш.)
Т.	паабжына́тым	паабжына́тай паабжына́таю	паабжына́тым	паабжына́тымі
М.	паабжына́тым	паабжына́тай	паабжына́тым	паабжына́тых

Кароткая форма: паабжына́та.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

паабжына́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабжына́ю	паабжына́ем
2-я ас.	паабжына́еш	паабжына́еце
3-я ас.	паабжына́е	паабжына́юць
Прошлы час
м.	паабжына́ў	паабжына́лі
ж.	паабжына́ла
н.	паабжына́ла
Загадны лад
2-я ас.	паабжына́й	паабжына́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабжына́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паабжыра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабжыра́ю	паабжыра́ем
2-я ас.	паабжыра́еш	паабжыра́еце
3-я ас.	паабжыра́е	паабжыра́юць
Прошлы час
м.	паабжыра́ў	паабжыра́лі
ж.	паабжыра́ла
н.	паабжыра́ла
Загадны лад
2-я ас.	паабжыра́й	паабжыра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабжыра́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

паабзаво́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабзаво́джуся	паабзаво́дзімся
2-я ас.	паабзаво́дзішся	паабзаво́дзіцеся
3-я ас.	паабзаво́дзіцца	паабзаво́дзяцца
Прошлы час
м.	паабзаво́дзіўся	паабзаво́дзіліся
ж.	паабзаво́дзілася
н.	паабзаво́дзілася
Загадны лад
2-я ас.	паабзаво́дзься	паабзаво́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабзаво́дзіўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паабзво́ньваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паабзво́ньваю	паабзво́ньваем
2-я ас.	паабзво́ньваеш	паабзво́ньваеце
3-я ас.	паабзво́ньвае	паабзво́ньваюць
Прошлы час
м.	паабзво́ньваў	паабзво́ньвалі
ж.	паабзво́ньвала
н.	паабзво́ньвала
Загадны лад
2-я ас.	паабзво́ньвай	паабзво́ньвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паабзво́ньваўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)