паабжына́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паабжына́ты паабжына́тая паабжына́тае паабжына́тыя
Р. паабжына́тага паабжына́тай
паабжына́тае		 паабжына́тага паабжына́тых
Д. паабжына́таму паабжына́тай паабжына́таму паабжына́тым
В. паабжына́ты (неадуш.)
паабжына́тага (адуш.)		 паабжына́тую паабжына́тае паабжына́тыя (неадуш.)
паабжына́тых (адуш.)
Т. паабжына́тым паабжына́тай
паабжына́таю		 паабжына́тым паабжына́тымі
М. паабжына́тым паабжына́тай паабжына́тым паабжына́тых

Кароткая форма: паабжына́та.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)