паабжына́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабжына́ю паабжына́ем
2-я ас. паабжына́еш паабжына́еце
3-я ас. паабжына́е паабжына́юць
Прошлы час
м. паабжына́ў паабжына́лі
ж. паабжына́ла
н. паабжына́ла
Загадны лад
2-я ас. паабжына́й паабжына́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабжына́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)