паабжыра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паабжыра́ю паабжыра́ем
2-я ас. паабжыра́еш паабжыра́еце
3-я ас. паабжыра́е паабжыра́юць
Прошлы час
м. паабжыра́ў паабжыра́лі
ж. паабжыра́ла
н. паабжыра́ла
Загадны лад
2-я ас. паабжыра́й паабжыра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паабжыра́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)