Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

манато́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
манато́нна манато́нней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

манато́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. манато́ннасць
Р. манато́ннасці
Д. манато́ннасці
В. манато́ннасць
Т. манато́ннасцю
М. манато́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манато́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манато́нны манато́нная манато́ннае манато́нныя
Р. манато́ннага манато́ннай
манато́ннае		 манато́ннага манато́нных
Д. манато́ннаму манато́ннай манато́ннаму манато́нным
В. манато́нны (неадуш.)
манато́ннага (адуш.)		 манато́нную манато́ннае манато́нныя (неадуш.)
манато́нных (адуш.)
Т. манато́нным манато́ннай
манато́ннаю		 манато́нным манато́ннымі
М. манато́нным манато́ннай манато́нным манато́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манаты́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манаты́п манаты́пы
Р. манаты́па манаты́паў
Д. манаты́пу манаты́пам
В. манаты́п манаты́пы
Т. манаты́пам манаты́памі
М. манаты́пе манаты́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манатыпі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манатыпі́ст манатыпі́сты
Р. манатыпі́ста манатыпі́стаў
Д. манатыпі́сту манатыпі́стам
В. манатыпі́ста манатыпі́стаў
Т. манатыпі́стам манатыпі́стамі
М. манатыпі́сце манатыпі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

манатыпі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манатыпі́стка манатыпі́сткі
Р. манатыпі́сткі манатыпі́стак
Д. манатыпі́стцы манатыпі́сткам
В. манатыпі́стку манатыпі́стак
Т. манатыпі́сткай
манатыпі́сткаю		 манатыпі́сткамі
М. манатыпі́стцы манатыпі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

манаты́пія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. манаты́пія
Р. манаты́піі
Д. манаты́піі
В. манаты́пію
Т. манаты́піяй
манаты́піяю
М. манаты́піі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

манаты́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манаты́пны манаты́пная манаты́пнае манаты́пныя
Р. манаты́пнага манаты́пнай
манаты́пнае		 манаты́пнага манаты́пных
Д. манаты́пнаму манаты́пнай манаты́пнаму манаты́пным
В. манаты́пны (неадуш.)
манаты́пнага (адуш.)		 манаты́пную манаты́пнае манаты́пныя (неадуш.)
манаты́пных (адуш.)
Т. манаты́пным манаты́пнай
манаты́пнаю		 манаты́пным манаты́пнымі
М. манаты́пным манаты́пнай манаты́пным манаты́пных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

манатэі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. манатэі́зм
Р. манатэі́зму
Д. манатэі́зму
В. манатэі́зм
Т. манатэі́змам
М. манатэі́зме

Крыніцы: krapivabr2012.

манафа́г

‘жывёлы, якія харчуюцца толькі адным тыпам раслін або жывёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манафа́г манафа́гі
Р. манафа́га манафа́гаў
Д. манафа́гу манафа́гам
В. манафа́га манафа́гаў
Т. манафа́гам манафа́гамі
М. манафа́гу манафа́гах

Крыніцы: piskunou2012.