манатыпі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. манатыпі́ст манатыпі́сты
Р. манатыпі́ста манатыпі́стаў
Д. манатыпі́сту манатыпі́стам
В. манатыпі́ста манатыпі́стаў
Т. манатыпі́стам манатыпі́стамі
М. манатыпі́сце манатыпі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)