манатыпі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. манатыпі́стка манатыпі́сткі
Р. манатыпі́сткі манатыпі́стак
Д. манатыпі́стцы манатыпі́сткам
В. манатыпі́стку манатыпі́стак
Т. манатыпі́сткай
манатыпі́сткаю		 манатыпі́сткамі
М. манатыпі́стцы манатыпі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)