Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

альпінія́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. альпінія́да альпінія́ды
Р. альпінія́ды альпінія́д
Д. альпінія́дзе альпінія́дам
В. альпінія́ду альпінія́ды
Т. альпінія́дай
альпінія́даю
альпінія́дамі
М. альпінія́дзе альпінія́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

альпла́гер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. альпла́гер альпла́геры
Р. альпла́гера альпла́гераў
Д. альпла́геру альпла́герам
В. альпла́гер альпла́геры
Т. альпла́герам альпла́герамі
М. альпла́геры альпла́герах

Крыніцы: piskunou2012.

А́льпы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. А́льпы
Р. А́льп
А́льпаў
Д. А́льпам
В. А́льпы
Т. А́льпамі
М. А́льпах

Альсаго́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Альсаго́рка
Р. Альсаго́ркі
Д. Альсаго́рцы
В. Альсаго́рку
Т. Альсаго́ркай
Альсаго́ркаю
М. Альсаго́рцы

Альсе́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Альсе́вічы
Р. Альсе́віч
Альсе́вічаў
Д. Альсе́вічам
В. Альсе́вічы
Т. Альсе́вічамі
М. Альсе́вічах

альсе́ка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
альсе́ка - -

Крыніцы: prym2009.

Альсі́нішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Альсі́нішкі
Р. Альсі́нішак
Альсі́нішкаў
Д. Альсі́нішкам
В. Альсі́нішкі
Т. Альсі́нішкамі
М. Альсі́нішках

альсо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. альсо́вы альсо́вая альсо́вае альсо́выя
Р. альсо́вага альсо́вай
альсо́вае
альсо́вага альсо́вых
Д. альсо́ваму альсо́вай альсо́ваму альсо́вым
В. альсо́вы (неадуш.)
альсо́вага (адуш.)
альсо́вую альсо́вае альсо́выя (неадуш.)
альсо́вых (адуш.)
Т. альсо́вым альсо́вай
альсо́ваю
альсо́вым альсо́вымі
М. альсо́вым альсо́вай альсо́вым альсо́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

а́льт

‘спявак або спявачка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́льт альты́
Р. альта́ альто́ў
Д. альту́ альта́м
В. альта́ альто́ў
Т. альто́м альта́мі
М. альце́ альта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

а́льт

‘нізкі дзіцячы або жаночы голас; музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́льт альты́
Р. альта́ альто́ў
Д. альту́ альта́м
В. а́льт альты́
Т. альто́м альта́мі
М. альце́ альта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.