алеба́рда
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алеба́рда |
алеба́рды |
| Р. |
алеба́рды |
алеба́рд алеба́рдаў |
| Д. |
алеба́рдзе |
алеба́рдам |
| В. |
алеба́рду |
алеба́рды |
| Т. |
алеба́рдай алеба́рдаю |
алеба́рдамі |
| М. |
алеба́рдзе |
алеба́рдах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алеба́рднік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алеба́рднік |
алеба́рднікі |
| Р. |
алеба́рдніка |
алеба́рднікаў |
| Д. |
алеба́рдніку |
алеба́рднікам |
| В. |
алеба́рдніка |
алеба́рднікаў |
| Т. |
алеба́рднікам |
алеба́рднікамі |
| М. |
алеба́рдніку |
алеба́рдніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
алеба́рдны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
алеба́рдны |
алеба́рдная |
алеба́рднае |
алеба́рдныя |
| Р. |
алеба́рднага |
алеба́рднай алеба́рднае |
алеба́рднага |
алеба́рдных |
| Д. |
алеба́рднаму |
алеба́рднай |
алеба́рднаму |
алеба́рдным |
| В. |
алеба́рдны (неадуш.) алеба́рднага (адуш.) |
алеба́рдную |
алеба́рднае |
алеба́рдныя (неадуш.) алеба́рдных (адуш.) |
| Т. |
алеба́рдным |
алеба́рднай алеба́рднаю |
алеба́рдным |
алеба́рднымі |
| М. |
алеба́рдным |
алеба́рднай |
алеба́рдным |
алеба́рдных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
алебарды́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
алебарды́ст |
алебарды́сты |
| Р. |
алебарды́ста |
алебарды́стаў |
| Д. |
алебарды́сту |
алебарды́стам |
| В. |
алебарды́ста |
алебарды́стаў |
| Т. |
алебарды́стам |
алебарды́стамі |
| М. |
алебарды́сце |
алебарды́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
алеба́стр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
алеба́стр |
| Р. |
алеба́стру |
| Д. |
алеба́стру |
| В. |
алеба́стр |
| Т. |
алеба́страм |
| М. |
алеба́стры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
алеба́стравы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
алеба́стравы |
алеба́стравая |
алеба́стравае |
алеба́стравыя |
| Р. |
алеба́стравага |
алеба́стравай алеба́стравае |
алеба́стравага |
алеба́стравых |
| Д. |
алеба́страваму |
алеба́стравай |
алеба́страваму |
алеба́стравым |
| В. |
алеба́стравы (неадуш.) алеба́стравага (адуш.) |
алеба́стравую |
алеба́стравае |
алеба́стравыя (неадуш.) алеба́стравых (адуш.) |
| Т. |
алеба́стравым |
алеба́стравай алеба́страваю |
алеба́стравым |
алеба́стравымі |
| М. |
алеба́стравым |
алеба́стравай |
алеба́стравым |
алеба́стравых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Але́г
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Але́г |
Але́гі |
| Р. |
Але́га |
Але́гаў |
| Д. |
Але́гу |
Але́гам |
| В. |
Але́га |
Але́гаў |
| Т. |
Але́гам |
Але́гамі |
| М. |
Але́гу |
Але́гах |