аксці́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акшчу́ся |
аксці́мся |
2-я ас. |
аксці́шся |
аксціце́ся |
3-я ас. |
аксці́цца |
аксця́цца |
Прошлы час |
м. |
аксці́ўся |
аксці́ліся |
ж. |
аксці́лася |
н. |
аксці́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аксці́ся |
аксці́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аксці́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аксці́ць
‘хрысціць каго-небудзь, рабіць знак крыжа над кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акшчу́ |
аксці́м |
2-я ас. |
аксці́ш |
аксціце́ |
3-я ас. |
аксці́ць |
аксця́ць |
Прошлы час |
м. |
аксці́ў |
аксці́лі |
ж. |
аксці́ла |
н. |
аксці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аксці́ |
аксці́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
аксю́маран
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аксю́маран |
Р. |
аксю́марана |
Д. |
аксю́марану |
В. |
аксю́маран |
Т. |
аксю́маранам |
М. |
аксю́маране |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Аксю́тава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Аксю́тава |
Р. |
Аксю́тава |
Д. |
Аксю́таву |
В. |
Аксю́тава |
Т. |
Аксю́тавам |
М. |
Аксю́таве |