Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

шаўко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўко́вы шаўко́вая шаўко́вае шаўко́выя
Р. шаўко́вага шаўко́вай
шаўко́вае		 шаўко́вага шаўко́вых
Д. шаўко́ваму шаўко́вай шаўко́ваму шаўко́вым
В. шаўко́вы (неадуш.)
шаўко́вага (адуш.)		 шаўко́вую шаўко́вае шаўко́выя (неадуш.)
шаўко́вых (адуш.)
Т. шаўко́вым шаўко́вай
шаўко́ваю		 шаўко́вым шаўко́вымі
М. шаўко́вым шаўко́вай шаўко́вым шаўко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаўко́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шаўко́ўнік шаўко́ўнікі
Р. шаўко́ўніка шаўко́ўнікаў
Д. шаўко́ўніку шаўко́ўнікам
В. шаўко́ўніка шаўко́ўнікаў
Т. шаўко́ўнікам шаўко́ўнікамі
М. шаўко́ўніку шаўко́ўніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

шаўко́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шаўко́ўніца шаўко́ўніцы
Р. шаўко́ўніцы шаўко́ўніц
Д. шаўко́ўніцы шаўко́ўніцам
В. шаўко́ўніцу шаўко́ўніцы
Т. шаўко́ўніцай
шаўко́ўніцаю		 шаўко́ўніцамі
М. шаўко́ўніцы шаўко́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаўко́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўко́ўніцкі шаўко́ўніцкая шаўко́ўніцкае шаўко́ўніцкія
Р. шаўко́ўніцкага шаўко́ўніцкай
шаўко́ўніцкае		 шаўко́ўніцкага шаўко́ўніцкіх
Д. шаўко́ўніцкаму шаўко́ўніцкай шаўко́ўніцкаму шаўко́ўніцкім
В. шаўко́ўніцкі (неадуш.)
шаўко́ўніцкага (адуш.)		 шаўко́ўніцкую шаўко́ўніцкае шаўко́ўніцкія (неадуш.)
шаўко́ўніцкіх (адуш.)
Т. шаўко́ўніцкім шаўко́ўніцкай
шаўко́ўніцкаю		 шаўко́ўніцкім шаўко́ўніцкімі
М. шаўко́ўніцкім шаўко́ўніцкай шаўко́ўніцкім шаўко́ўніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

шаўко́ўнічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўко́ўнічны шаўко́ўнічная шаўко́ўнічнае шаўко́ўнічныя
Р. шаўко́ўнічнага шаўко́ўнічнай
шаўко́ўнічнае		 шаўко́ўнічнага шаўко́ўнічных
Д. шаўко́ўнічнаму шаўко́ўнічнай шаўко́ўнічнаму шаўко́ўнічным
В. шаўко́ўнічны (неадуш.)
шаўко́ўнічнага (адуш.)		 шаўко́ўнічную шаўко́ўнічнае шаўко́ўнічныя (неадуш.)
шаўко́ўнічных (адуш.)
Т. шаўко́ўнічным шаўко́ўнічнай
шаўко́ўнічнаю		 шаўко́ўнічным шаўко́ўнічнымі
М. шаўко́ўнічным шаўко́ўнічнай шаўко́ўнічным шаўко́ўнічных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

шаўко́ўнічныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. шаўко́ўнічныя
Р. шаўко́ўнічных
Д. шаўко́ўнічным
В. шаўко́ўнічныя
Т. шаўко́ўнічнымі
М. шаўко́ўнічных

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Шаўко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шаўко́ўшчына
Р. Шаўко́ўшчыны
Д. Шаўко́ўшчыне
В. Шаўко́ўшчыну
Т. Шаўко́ўшчынай
Шаўко́ўшчынаю
М. Шаўко́ўшчыне

Шаўлі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

мн.
Н. Шаўлі́
Р. Шаўлё́ў
Д. Шаўля́м
В. Шаўлі́
Т. Шаўля́мі
М. Шаўля́х

Іншыя варыянты: Шаўля́й.

шаўлю́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шаўлю́жка шаўлю́жкі
Р. шаўлю́жкі шаўлю́жак
Д. шаўлю́жцы шаўлю́жкам
В. шаўлю́жку шаўлю́жак
Т. шаўлю́жкай
шаўлю́жкаю		 шаўлю́жкамі
М. шаўлю́жцы шаўлю́жках

Крыніцы: piskunou2012.

Шаўля́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шаўля́й
Р. Шаўля́я
Д. Шаўля́ю
В. Шаўля́й
Т. Шаўля́ем
М. Шаўля́ю

Іншыя варыянты: Шаўлі́.