імпарцё́р
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			імпарцё́р | 
			імпарцё́ры | 
			
		
			| Р. | 
			імпарцё́ра | 
			імпарцё́раў | 
			
		
			| Д. | 
			імпарцё́ру | 
			імпарцё́рам | 
			
		
			| В. | 
			імпарцё́ра | 
			імпарцё́раў | 
			
		
			| Т. | 
			імпарцё́рам | 
			імпарцё́рамі | 
			
		
			| М. | 
			імпарцё́ру | 
			імпарцё́рах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
імпарцё́р
‘арганізацыя’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			імпарцё́р | 
			імпарцё́ры | 
			
		
			| Р. | 
			імпарцё́ра | 
			імпарцё́раў | 
			
		
			| Д. | 
			імпарцё́ру | 
			імпарцё́рам | 
			
		
			| В. | 
			імпарцё́р | 
			імпарцё́ры | 
			
		
			| Т. | 
			імпарцё́рам | 
			імпарцё́рамі | 
			
		
			| М. | 
			імпарцё́ры | 
			імпарцё́рах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
і́мпат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			і́мпат | 
			
		
			| Р. | 
			і́мпату | 
			
		
			| Д. | 
			і́мпату | 
			
		
			| В. | 
			і́мпат | 
			
		
			| Т. | 
			і́мпатам | 
			
		
			| М. | 
			і́мпаце | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012.
імпатэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			імпатэ́нт | 
			імпатэ́нты | 
			
		
			| Р. | 
			імпатэ́нта | 
			імпатэ́нтаў | 
			
		
			| Д. | 
			імпатэ́нту | 
			імпатэ́нтам | 
			
		
			| В. | 
			імпатэ́нта | 
			імпатэ́нтаў | 
			
		
			| Т. | 
			імпатэ́нтам | 
			імпатэ́нтамі | 
			
		
			| М. | 
			імпатэ́нце | 
			імпатэ́нтах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
імпатэ́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			імпатэ́нтнасць | 
			
		
			| Р. | 
			імпатэ́нтнасці | 
			
		
			| Д. | 
			імпатэ́нтнасці | 
			
		
			| В. | 
			імпатэ́нтнасць | 
			
		
			| Т. | 
			імпатэ́нтнасцю | 
			
		
			| М. | 
			імпатэ́нтнасці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
імпатэ́нтны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			імпатэ́нтны | 
					імпатэ́нтная | 
					імпатэ́нтнае | 
					імпатэ́нтныя | 
					
		
			| Р. | 
			імпатэ́нтнага | 
					імпатэ́нтнай імпатэ́нтнае | 
					імпатэ́нтнага | 
					імпатэ́нтных | 
					
		
			| Д. | 
			імпатэ́нтнаму | 
					імпатэ́нтнай | 
					імпатэ́нтнаму | 
					імпатэ́нтным | 
					
		
			| В. | 
			імпатэ́нтны (неадуш.) імпатэ́нтнага (адуш.) | 
					імпатэ́нтную | 
					імпатэ́нтнае | 
					імпатэ́нтныя (неадуш.) імпатэ́нтных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			імпатэ́нтным | 
					імпатэ́нтнай імпатэ́нтнаю | 
					імпатэ́нтным | 
					імпатэ́нтнымі | 
					
		
			| М. | 
			імпатэ́нтным | 
					імпатэ́нтнай | 
					імпатэ́нтным | 
					імпатэ́нтных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
імпатэ́нцкі
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			імпатэ́нцкі | 
					імпатэ́нцкая | 
					імпатэ́нцкае | 
					імпатэ́нцкія | 
					
		
			| Р. | 
			імпатэ́нцкага | 
					імпатэ́нцкай імпатэ́нцкае | 
					імпатэ́нцкага | 
					імпатэ́нцкіх | 
					
		
			| Д. | 
			імпатэ́нцкаму | 
					імпатэ́нцкай | 
					імпатэ́нцкаму | 
					імпатэ́нцкім | 
					
		
			| В. | 
			імпатэ́нцкі (неадуш.) імпатэ́нцкага (адуш.) | 
					імпатэ́нцкую | 
					імпатэ́нцкае | 
					імпатэ́нцкія (неадуш.) імпатэ́нцкіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			імпатэ́нцкім | 
					імпатэ́нцкай імпатэ́нцкаю | 
					імпатэ́нцкім | 
					імпатэ́нцкімі | 
					
		
			| М. | 
			імпатэ́нцкім | 
					імпатэ́нцкай | 
					імпатэ́нцкім | 
					імпатэ́нцкіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsblm1996.
імпатэ́нцкі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			імпатэ́нцкі | 
					імпатэ́нцкая | 
					імпатэ́нцкае | 
					імпатэ́нцкія | 
					
		
			| Р. | 
			імпатэ́нцкага | 
					імпатэ́нцкай імпатэ́нцкае | 
					імпатэ́нцкага | 
					імпатэ́нцкіх | 
					
		
			| Д. | 
			імпатэ́нцкаму | 
					імпатэ́нцкай | 
					імпатэ́нцкаму | 
					імпатэ́нцкім | 
					
		
			| В. | 
			імпатэ́нцкі (неадуш.) імпатэ́нцкага (адуш.) | 
					імпатэ́нцкую | 
					імпатэ́нцкае | 
					імпатэ́нцкія (неадуш.) імпатэ́нцкіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			імпатэ́нцкім | 
					імпатэ́нцкай імпатэ́нцкаю | 
					імпатэ́нцкім | 
					імпатэ́нцкімі | 
					
		
			| М. | 
			імпатэ́нцкім | 
					імпатэ́нцкай | 
					імпатэ́нцкім | 
					імпатэ́нцкіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsblm1996.
імпатэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			імпатэ́нцыя | 
			
		
			| Р. | 
			імпатэ́нцыі | 
			
		
			| Д. | 
			імпатэ́нцыі | 
			
		
			| В. | 
			імпатэ́нцыю | 
			
		
			| Т. | 
			імпатэ́нцыяй імпатэ́нцыяю | 
			
		
			| М. | 
			імпатэ́нцыі | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.