узнервава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			узнерву́ю | 
			узнерву́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			узнерву́еш | 
			узнерву́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			узнерву́е | 
			узнерву́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			узнервава́ў | 
			узнервава́лі | 
		
		
			| ж. | 
			узнервава́ла | 
		
		
			| н. | 
			узнервава́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			узнерву́й | 
			узнерву́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			узнервава́ўшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узне́сенне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			узне́сенне | 
			
		
			| Р. | 
			узне́сення | 
			
		
			| Д. | 
			узне́сенню | 
			
		
			| В. | 
			узне́сенне | 
			
		
			| Т. | 
			узне́сеннем | 
			
		
			| М. | 
			узне́сенні | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
узне́сены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			узне́сены | 
					узне́сеная | 
					узне́сенае | 
					узне́сеныя | 
					
		
			| Р. | 
			узне́сенага | 
					узне́сенай узне́сенае | 
					узне́сенага | 
					узне́сеных | 
					
		
			| Д. | 
			узне́сенаму | 
					узне́сенай | 
					узне́сенаму | 
					узне́сеным | 
					
		
			| В. | 
			узне́сены (неадуш.) узне́сенага (адуш.) | 
					узне́сеную | 
					узне́сенае | 
					узне́сеныя (неадуш.) узне́сеных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			узне́сеным | 
					узне́сенай узне́сенаю | 
					узне́сеным | 
					узне́сенымі | 
					
		
			| М. | 
			узне́сеным | 
					узне́сенай | 
					узне́сеным | 
					узне́сеных | 
					
		
 
	Кароткая форма: узне́сена.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узне́сці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			узнясу́ | 
			узнясё́м | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			узнясе́ш | 
			узнесяце́ | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			узнясе́ | 
			узнясу́ць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			узнё́с | 
			узне́слі | 
		
		
			| ж. | 
			узне́сла | 
		
		
			| н. | 
			узне́сла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			узнясі́ | 
			узнясі́це | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			узнё́сшы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
узне́сціся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			узнясу́ся | 
			узнясё́мся | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			узнясе́шся | 
			узнесяце́ся | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			узнясе́цца | 
			узнясу́цца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			узнё́сся | 
			узне́сліся | 
		
		
			| ж. | 
			узне́слася | 
		
		
			| н. | 
			узне́слася | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			узнясі́ся | 
			узнясі́цеся | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| прош. час | 
			узнё́сшыся | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
узнё́сла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | 
			выш. | 
			найвыш. | 
		
	
	
		
			| узнё́сла | 
			- | 
			- | 
			
	
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012.
узнё́сласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			узнё́сласць | 
			
		
			| Р. | 
			узнё́сласці | 
			
		
			| Д. | 
			узнё́сласці | 
			
		
			| В. | 
			узнё́сласць | 
			
		
			| Т. | 
			узнё́сласцю | 
			
		
			| М. | 
			узнё́сласці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.