вечарава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вечару́ю |
вечару́ем |
2-я ас. |
вечару́еш |
вечару́еце |
3-я ас. |
вечару́е |
вечару́юць |
Прошлы час |
м. |
вечарава́ў |
вечарава́лі |
ж. |
вечарава́ла |
н. |
вечарава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вечару́й |
вечару́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вечару́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ве́чарам
прыслоўе, утворана ад назоўніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ве́чарам |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вечарко́м
прыслоўе, утворана ад назоўніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
вечарко́м |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsblm1996.
вечарні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вечарні́ца |
вечарні́цы |
Р. |
вечарні́цы |
вечарні́ц |
Д. |
вечарні́цы |
вечарні́цам |
В. |
вечарні́цу |
вечарні́цы |
Т. |
вечарні́цай вечарні́цаю |
вечарні́цамі |
М. |
вечарні́цы |
вечарні́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вечаро́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вечаро́вы |
вечаро́вая |
вечаро́вае |
вечаро́выя |
Р. |
вечаро́вага |
вечаро́вай вечаро́вае |
вечаро́вага |
вечаро́вых |
Д. |
вечаро́ваму |
вечаро́вай |
вечаро́ваму |
вечаро́вым |
В. |
вечаро́вы (неадуш.) вечаро́вага (адуш.) |
вечаро́вую |
вечаро́вае |
вечаро́выя (неадуш.) вечаро́вых (адуш.) |
Т. |
вечаро́вым |
вечаро́вай вечаро́ваю |
вечаро́вым |
вечаро́вымі |
М. |
вечаро́вым |
вечаро́вай |
вечаро́вым |
вечаро́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вечаро́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вечаро́к |
вечаркі́ |
Р. |
вечарка́ |
вечарко́ў |
Д. |
вечарку́ |
вечарка́м |
В. |
вечаро́к |
вечаркі́ |
Т. |
вечарко́м |
вечарка́мі |
М. |
вечарку́ |
вечарка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
вечаро́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вечаро́ўнік |
вечаро́ўнікі |
Р. |
вечаро́ўніка |
вечаро́ўнікаў |
Д. |
вечаро́ўніку |
вечаро́ўнікам |
В. |
вечаро́ўніка |
вечаро́ўнікаў |
Т. |
вечаро́ўнікам |
вечаро́ўнікамі |
М. |
вечаро́ўніку |
вечаро́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Вечаро́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Вечаро́ўшчына |
Р. |
Вечаро́ўшчыны |
Д. |
Вечаро́ўшчыне |
В. |
Вечаро́ўшчыну |
Т. |
Вечаро́ўшчынай Вечаро́ўшчынаю |
М. |
Вечаро́ўшчыне |
вечару́шніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вечару́шніца |
вечару́шніцы |
Р. |
вечару́шніцы |
вечару́шніц |
Д. |
вечару́шніцы |
вечару́шніцам |
В. |
вечару́шніцу |
вечару́шніц |
Т. |
вечару́шніцай вечару́шніцаю |
вечару́шніцамі |
М. |
вечару́шніцы |
вечару́шніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.