дэшыфрава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэшыфру́ю |
дэшыфру́ем |
2-я ас. |
дэшыфру́еш |
дэшыфру́еце |
3-я ас. |
дэшыфру́е |
дэшыфру́юць |
Прошлы час |
м. |
дэшыфрава́ў |
дэшыфрава́лі |
ж. |
дэшыфрава́ла |
н. |
дэшыфрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэшыфру́й |
дэшыфру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэшыфрава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэшыфра́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэшыфра́тар |
дэшыфра́тары |
Р. |
дэшыфра́тара |
дэшыфра́тараў |
Д. |
дэшыфра́тару |
дэшыфра́тарам |
В. |
дэшыфра́тар |
дэшыфра́тары |
Т. |
дэшыфра́тарам |
дэшыфра́тарамі |
М. |
дэшыфра́тары |
дэшыфра́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
дэшыфро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэшыфро́ўка |
Р. |
дэшыфро́ўкі |
Д. |
дэшыфро́ўцы |
В. |
дэшыфро́ўку |
Т. |
дэшыфро́ўкай дэшыфро́ўкаю |
М. |
дэшыфро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэшыфро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэшыфро́ўшчык |
дэшыфро́ўшчыкі |
Р. |
дэшыфро́ўшчыка |
дэшыфро́ўшчыкаў |
Д. |
дэшыфро́ўшчыку |
дэшыфро́ўшчыкам |
В. |
дэшыфро́ўшчыка |
дэшыфро́ўшчыкаў |
Т. |
дэшыфро́ўшчыкам |
дэшыфро́ўшчыкамі |
М. |
дэшыфро́ўшчыку |
дэшыфро́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дээмульгава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дээмульгава́нне |
Р. |
дээмульгава́ння |
Д. |
дээмульгава́нню |
В. |
дээмульгава́нне |
Т. |
дээмульгава́ннем |
М. |
дээмульгава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дээмульгава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дээмульгава́ны |
дээмульгава́ная |
дээмульгава́нае |
дээмульгава́ныя |
Р. |
дээмульгава́нага |
дээмульгава́най дээмульгава́нае |
дээмульгава́нага |
дээмульгава́ных |
Д. |
дээмульгава́наму |
дээмульгава́най |
дээмульгава́наму |
дээмульгава́ным |
В. |
дээмульгава́ны (неадуш.) дээмульгава́нага (адуш.) |
дээмульгава́ную |
дээмульгава́нае |
дээмульгава́ныя (неадуш.) дээмульгава́ных (адуш.) |
Т. |
дээмульгава́ным |
дээмульгава́най дээмульгава́наю |
дээмульгава́ным |
дээмульгава́нымі |
М. |
дээмульгава́ным |
дээмульгава́най |
дээмульгава́ным |
дээмульгава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дээмульгава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дээмульгава́ны |
дээмульгава́ная |
дээмульгава́нае |
дээмульгава́ныя |
Р. |
дээмульгава́нага |
дээмульгава́най дээмульгава́нае |
дээмульгава́нага |
дээмульгава́ных |
Д. |
дээмульгава́наму |
дээмульгава́най |
дээмульгава́наму |
дээмульгава́ным |
В. |
дээмульгава́ны (неадуш.) дээмульгава́нага (адуш.) |
дээмульгава́ную |
дээмульгава́нае |
дээмульгава́ныя (неадуш.) дээмульгава́ных (адуш.) |
Т. |
дээмульгава́ным |
дээмульгава́най дээмульгава́наю |
дээмульгава́ным |
дээмульгава́нымі |
М. |
дээмульгава́ным |
дээмульгава́най |
дээмульгава́ным |
дээмульгава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дээмульга́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дээмульга́тар |
дээмульга́тары |
Р. |
дээмульга́тару |
дээмульга́тараў |
Д. |
дээмульга́тару |
дээмульга́тарам |
В. |
дээмульга́тар |
дээмульга́тары |
Т. |
дээмульга́тарам |
дээмульга́тарамі |
М. |
дээмульга́тары |
дээмульга́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дээскала́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дээскала́цыя |
Р. |
дээскала́цыі |
Д. |
дээскала́цыі |
В. |
дээскала́цыю |
Т. |
дээскала́цыяй дээскала́цыяю |
М. |
дээскала́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.