дээмульгава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дээмульгава́нне | |
| дээмульгава́ння | |
| дээмульгава́нню | |
| дээмульгава́нне | |
| дээмульгава́ннем | |
| дээмульгава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)