Вецяльска́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Вецяльска́я | |
Вецяльско́й | |
Вецяльско́й | |
Вецяльску́ю | |
Вецяльско́й Вецяльско́ю |
|
Вецяльско́й |
Вецяльска́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
Вецяльска́я | |
Вецяльско́й | |
Вецяльско́й | |
Вецяльску́ю | |
Вецяльско́й Вецяльско́ю |
|
Вецяльско́й |
Вецяра́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Вецяра́ | |
Вецяры́ | |
Вецяры́ | |
Вецяру́ | |
Вецяро́й Вецяро́ю |
|
Вецяры́ |
вецярэ́віцкі
прыметнік, адносны
вецярэ́віцкі | вецярэ́віцкая | вецярэ́віцкае | вецярэ́віцкія | |
вецярэ́віцкага | вецярэ́віцкай вецярэ́віцкае |
вецярэ́віцкага | вецярэ́віцкіх | |
вецярэ́віцкаму | вецярэ́віцкай | вецярэ́віцкаму | вецярэ́віцкім | |
вецярэ́віцкі ( вецярэ́віцкага ( |
вецярэ́віцкую | вецярэ́віцкае | вецярэ́віцкія ( вецярэ́віцкіх ( |
|
вецярэ́віцкім | вецярэ́віцкай вецярэ́віцкаю |
вецярэ́віцкім | вецярэ́віцкімі | |
вецярэ́віцкім | вецярэ́віцкай | вецярэ́віцкім | вецярэ́віцкіх |
Крыніцы:
Вецярэ́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Вецярэ́вічы | |
Вецярэ́віч Вецярэ́вічаў |
|
Вецярэ́вічам | |
Вецярэ́вічы | |
Вецярэ́вічамі | |
Вецярэ́вічах |
ве́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ве́ча | ве́чы | |
ве́ча | ве́чаў | |
ве́чу | ве́чам | |
ве́ча | ве́чы | |
ве́чам | ве́чамі | |
ве́чы | ве́чах |
Крыніцы:
вечава́ць
‘удзельнічаць у вечы’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
вячу́ю | вячу́ем | |
вячу́еш | вячу́еце | |
вячу́е | вячу́юць | |
Прошлы час | ||
вечава́ў | вечава́лі | |
вечава́ла | ||
вечава́ла | ||
Загадны лад | ||
вячу́й | вячу́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вячу́ючы |
Крыніцы:
вечавы́
прыметнік, адносны
вечавы́ | вечава́я | вечаво́е | вечавы́я | |
вечаво́га | вечаво́й вечаво́е |
вечаво́га | вечавы́х | |
вечаво́му | вечаво́й | вечаво́му | вечавы́м | |
вечавы́ ( вечаво́га ( |
вечаву́ю | вечаво́е | вечавы́я ( вечавы́х ( |
|
вечавы́м | вечаво́й вечаво́ю |
вечавы́м | вечавы́мі | |
вечавы́м | вечаво́й | вечавы́м | вечавы́х |
Іншыя варыянты: ве́чавы.
Крыніцы:
ве́чавы
прыметнік, адносны
ве́чавы | ве́чавая | ве́чавае | ве́чавыя | |
ве́чавага | ве́чавай ве́чавае |
ве́чавага | ве́чавых | |
ве́чаваму | ве́чавай | ве́чаваму | ве́чавым | |
ве́чавы ( |
ве́чавую | ве́чавае | ве́чавыя ( |
|
ве́чавым | ве́чавай ве́чаваю |
ве́чавым | ве́чавымі | |
ве́чавым | ве́чавай | ве́чавым | ве́чавых |
Іншыя варыянты: вечавы́.
Крыніцы:
ве́чар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ве́чар | вечары́ ве́чары |
|
ве́чара | вечаро́ў | |
ве́чару | вечара́м | |
ве́чар | вечары́ ве́чары |
|
ве́чарам | вечара́мі | |
ве́чары | вечара́х |
Крыніцы:
вечарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вечарава́нне | |
вечарава́ння | |
вечарава́нню | |
вечарава́нне | |
вечарава́ннем | |
вечарава́нні |
Крыніцы: