Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

Вецяві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вецяві́чы
Р. Вецяві́ч
Вецяві́чаў
Д. Вецяві́чам
В. Вецяві́чы
Т. Вецяві́чамі
М. Вецяві́чах

Вецяльска́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Вецяльска́я
Р. Вецяльско́й
Д. Вецяльско́й
В. Вецяльску́ю
Т. Вецяльско́й
Вецяльско́ю
М. Вецяльско́й

Вецяра́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вецяра́
Р. Вецяры́
Д. Вецяры́
В. Вецяру́
Т. Вецяро́й
Вецяро́ю
М. Вецяры́

вецярэ́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вецярэ́віцкі вецярэ́віцкая вецярэ́віцкае вецярэ́віцкія
Р. вецярэ́віцкага вецярэ́віцкай
вецярэ́віцкае		 вецярэ́віцкага вецярэ́віцкіх
Д. вецярэ́віцкаму вецярэ́віцкай вецярэ́віцкаму вецярэ́віцкім
В. вецярэ́віцкі (неадуш.)
вецярэ́віцкага (адуш.)		 вецярэ́віцкую вецярэ́віцкае вецярэ́віцкія (неадуш.)
вецярэ́віцкіх (адуш.)
Т. вецярэ́віцкім вецярэ́віцкай
вецярэ́віцкаю		 вецярэ́віцкім вецярэ́віцкімі
М. вецярэ́віцкім вецярэ́віцкай вецярэ́віцкім вецярэ́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вецярэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вецярэ́вічы
Р. Вецярэ́віч
Вецярэ́вічаў
Д. Вецярэ́вічам
В. Вецярэ́вічы
Т. Вецярэ́вічамі
М. Вецярэ́вічах

ве́ча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ча ве́чы
Р. ве́ча ве́чаў
Д. ве́чу ве́чам
В. ве́ча ве́чы
Т. ве́чам ве́чамі
М. ве́чы ве́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вечава́ць

‘удзельнічаць у вечы’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вячу́ю вячу́ем
2-я ас. вячу́еш вячу́еце
3-я ас. вячу́е вячу́юць
Прошлы час
м. вечава́ў вечава́лі
ж. вечава́ла
н. вечава́ла
Загадны лад
2-я ас. вячу́й вячу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вячу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

вечавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вечавы́ вечава́я вечаво́е вечавы́я
Р. вечаво́га вечаво́й
вечаво́е		 вечаво́га вечавы́х
Д. вечаво́му вечаво́й вечаво́му вечавы́м
В. вечавы́ (неадуш.)
вечаво́га (адуш.)		 вечаву́ю вечаво́е вечавы́я (неадуш.)
вечавы́х (адуш.)
Т. вечавы́м вечаво́й
вечаво́ю		 вечавы́м вечавы́мі
М. вечавы́м вечаво́й вечавы́м вечавы́х

Іншыя варыянты: ве́чавы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

ве́чавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́чавы ве́чавая ве́чавае ве́чавыя
Р. ве́чавага ве́чавай
ве́чавае		 ве́чавага ве́чавых
Д. ве́чаваму ве́чавай ве́чаваму ве́чавым
В. ве́чавы (неадуш.) ве́чавую ве́чавае ве́чавыя (неадуш.)
Т. ве́чавым ве́чавай
ве́чаваю		 ве́чавым ве́чавымі
М. ве́чавым ве́чавай ве́чавым ве́чавых

Іншыя варыянты: вечавы́.

Крыніцы: sbm2012.

ве́чар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́чар вечары́
ве́чары
Р. ве́чара вечаро́ў
Д. ве́чару вечара́м
В. ве́чар вечары́
ве́чары
Т. ве́чарам вечара́мі
М. ве́чары вечара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.