узнаўле́нчы
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			узнаўле́нчы | 
					узнаўле́нчая | 
					узнаўле́нчае | 
					узнаўле́нчыя | 
					
		
			| Р. | 
			узнаўле́нчага | 
					узнаўле́нчай узнаўле́нчае | 
					узнаўле́нчага | 
					узнаўле́нчых | 
					
		
			| Д. | 
			узнаўле́нчаму | 
					узнаўле́нчай | 
					узнаўле́нчаму | 
					узнаўле́нчым | 
					
		
			| В. | 
			узнаўле́нчы (неадуш.) узнаўле́нчага (адуш.) | 
					узнаўле́нчую | 
					узнаўле́нчае | 
					узнаўле́нчыя (неадуш.) узнаўле́нчых (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			узнаўле́нчым | 
					узнаўле́нчай узнаўле́нчаю | 
					узнаўле́нчым | 
					узнаўле́нчымі | 
					
		
			| М. | 
			узнаўле́нчым | 
					узнаўле́нчай | 
					узнаўле́нчым | 
					узнаўле́нчых | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
узнаўля́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
	
		
			| станоўч. | 
			выш. | 
			найвыш. | 
		
	
	
		
			| узнаўля́льна | 
			- | 
			- | 
			
	
 
узнаўля́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			узнаўля́льнасць | 
			
		
			| Р. | 
			узнаўля́льнасці | 
			
		
			| Д. | 
			узнаўля́льнасці | 
			
		
			| В. | 
			узнаўля́льнасць | 
			
		
			| Т. | 
			узнаўля́льнасцю | 
			
		
			| М. | 
			узнаўля́льнасці | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
узнаўля́льнік
‘чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			узнаўля́льнік | 
			узнаўля́льнікі | 
			
		
			| Р. | 
			узнаўля́льніка | 
			узнаўля́льнікаў | 
			
		
			| Д. | 
			узнаўля́льніку | 
			узнаўля́льнікам | 
			
		
			| В. | 
			узнаўля́льніка | 
			узнаўля́льнікаў | 
			
		
			| Т. | 
			узнаўля́льнікам | 
			узнаўля́льнікамі | 
			
		
			| М. | 
			узнаўля́льніку | 
			узнаўля́льніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
узнаўля́льнік
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			узнаўля́льнік | 
			узнаўля́льнікі | 
			
		
			| Р. | 
			узнаўля́льніку | 
			узнаўля́льнікаў | 
			
		
			| Д. | 
			узнаўля́льніку | 
			узнаўля́льнікам | 
			
		
			| В. | 
			узнаўля́льнік | 
			узнаўля́льнікі | 
			
		
			| Т. | 
			узнаўля́льнікам | 
			узнаўля́льнікамі | 
			
		
			| М. | 
			узнаўля́льніку | 
			узнаўля́льніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
узнаўля́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			узнаўля́льніца | 
			узнаўля́льніцы | 
			
		
			| Р. | 
			узнаўля́льніцы | 
			узнаўля́льніц | 
			
		
			| Д. | 
			узнаўля́льніцы | 
			узнаўля́льніцам | 
			
		
			| В. | 
			узнаўля́льніцу | 
			узнаўля́льніц | 
			
		
			| Т. | 
			узнаўля́льніцай узнаўля́льніцаю | 
			узнаўля́льніцамі | 
			
		
			| М. | 
			узнаўля́льніцы | 
			узнаўля́льніцах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узнаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			- | 
			- | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			узнаўля́ецца | 
			узнаўля́юцца | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			узнаўля́ўся | 
			узнаўля́ліся | 
		
		
			| ж. | 
			узнаўля́лася | 
		
		
			| н. | 
			узнаўля́лася | 
		
	
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
узнаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			узнаўля́ю | 
			узнаўля́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			узнаўля́еш | 
			узнаўля́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			узнаўля́е | 
			узнаўля́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			узнаўля́ў | 
			узнаўля́лі | 
		
		
			| ж. | 
			узнаўля́ла | 
		
		
			| н. | 
			узнаўля́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			узнаўля́й | 
			узнаўля́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			узнаўля́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
Узна́цк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			
		
	
	
		
			| Н. | 
			Узна́цк | 
			
		
			| Р. | 
			Узна́цка | 
			
		
			| Д. | 
			Узна́цку | 
			
		
			| В. | 
			Узна́цк | 
			
		
			| Т. | 
			Узна́цкам | 
			
		
			| М. | 
			Узна́цку |