Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’

дэтано́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэтано́метр дэтано́метры
Р. дэтано́метра дэтано́метраў
Д. дэтано́метру дэтано́метрам
В. дэтано́метр дэтано́метры
Т. дэтано́метрам дэтано́метрамі
М. дэтано́метры дэтано́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэта́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэта́нт
Р. дэта́нту
Д. дэта́нту
В. дэта́нт
Т. дэта́нтам
М. дэта́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэтрансля́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэтрансля́тар дэтрансля́тары
Р. дэтрансля́тара дэтрансля́тараў
Д. дэтрансля́тару дэтрансля́тарам
В. дэтрансля́тар дэтрансля́тары
Т. дэтрансля́тарам дэтрансля́тарамі
М. дэтрансля́тары дэтрансля́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Дэтро́йт

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дэтро́йт
Р. Дэтро́йта
Д. Дэтро́йту
В. Дэтро́йт
Т. Дэтро́йтам
М. Дэтро́йце

дэтро́йцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэтро́йцкі дэтро́йцкая дэтро́йцкае дэтро́йцкія
Р. дэтро́йцкага дэтро́йцкай
дэтро́йцкае		 дэтро́йцкага дэтро́йцкіх
Д. дэтро́йцкаму дэтро́йцкай дэтро́йцкаму дэтро́йцкім
В. дэтро́йцкі (неадуш.)
дэтро́йцкага (адуш.)		 дэтро́йцкую дэтро́йцкае дэтро́йцкія (неадуш.)
дэтро́йцкіх (адуш.)
Т. дэтро́йцкім дэтро́йцкай
дэтро́йцкаю		 дэтро́йцкім дэтро́йцкімі
М. дэтро́йцкім дэтро́йцкай дэтро́йцкім дэтро́йцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

дэтры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэтры́т
Р. дэтры́ту
Д. дэтры́ту
В. дэтры́т
Т. дэтры́там
М. дэтры́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэтрытафа́г

‘жывёла або пратыст, якія кормяцца арганічнымі рэчывамі, што гніюць’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэтрытафа́г дэтрытафа́гі
Р. дэтрытафа́га дэтрытафа́гаў
Д. дэтрытафа́гу дэтрытафа́гам
В. дэтрытафа́га дэтрытафа́гаў
Т. дэтрытафа́гам дэтрытафа́гамі
М. дэтрытафа́гу дэтрытафа́гах

Крыніцы: piskunou2012.

дэтры́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэтры́тны дэтры́тная дэтры́тнае дэтры́тныя
Р. дэтры́тнага дэтры́тнай
дэтры́тнае		 дэтры́тнага дэтры́тных
Д. дэтры́тнаму дэтры́тнай дэтры́тнаму дэтры́тным
В. дэтры́тны (неадуш.)
дэтры́тнага (адуш.)		 дэтры́тную дэтры́тнае дэтры́тныя (неадуш.)
дэтры́тных (адуш.)
Т. дэтры́тным дэтры́тнай
дэтры́тнаю		 дэтры́тным дэтры́тнымі
М. дэтры́тным дэтры́тнай дэтры́тным дэтры́тных

Крыніцы: piskunou2012.

дэтрэнірава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дэтрэнірава́насць
Р. дэтрэнірава́насці
Д. дэтрэнірава́насці
В. дэтрэнірава́насць
Т. дэтрэнірава́насцю
М. дэтрэнірава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

дэтрэнірава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэтрэнірава́ны дэтрэнірава́ная дэтрэнірава́нае дэтрэнірава́ныя
Р. дэтрэнірава́нага дэтрэнірава́най
дэтрэнірава́нае		 дэтрэнірава́нага дэтрэнірава́ных
Д. дэтрэнірава́наму дэтрэнірава́най дэтрэнірава́наму дэтрэнірава́ным
В. дэтрэнірава́ны (неадуш.)
дэтрэнірава́нага (адуш.)		 дэтрэнірава́ную дэтрэнірава́нае дэтрэнірава́ныя (неадуш.)
дэтрэнірава́ных (адуш.)
Т. дэтрэнірава́ным дэтрэнірава́най
дэтрэнірава́наю		 дэтрэнірава́ным дэтрэнірава́нымі
М. дэтрэнірава́ным дэтрэнірава́най дэтрэнірава́ным дэтрэнірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.