акульты́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акульты́стка |
акульты́сткі |
Р. |
акульты́сткі |
акульты́стак |
Д. |
акульты́стцы |
акульты́сткам |
В. |
акульты́стку |
акульты́стак |
Т. |
акульты́сткай акульты́сткаю |
акульты́сткамі |
М. |
акульты́стцы |
акульты́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
акуля́р
‘шкло ў аптычнай прыладзе’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акуля́р |
акуля́ры |
Р. |
акуля́ра |
акуля́раў |
Д. |
акуля́ру |
акуля́рам |
В. |
акуля́р |
акуля́ры |
Т. |
акуля́рам |
акуля́рамі |
М. |
акуля́ры |
акуля́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акуля́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акуля́рнік |
акуля́рнікі |
Р. |
акуля́рніка |
акуля́рнікаў |
Д. |
акуля́рніку |
акуля́рнікам |
В. |
акуля́рніка |
акуля́рнікаў |
Т. |
акуля́рнікам |
акуля́рнікамі |
М. |
акуля́рніку |
акуля́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
акуля́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
акуля́рніца |
акуля́рніцы |
Р. |
акуля́рніцы |
акуля́рніц |
Д. |
акуля́рніцы |
акуля́рніцам |
В. |
акуля́рніцу |
акуля́рніц |
Т. |
акуля́рніцай акуля́рніцаю |
акуля́рніцамі |
М. |
акуля́рніцы |
акуля́рніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
акуля́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акуля́рны |
акуля́рная |
акуля́рнае |
акуля́рныя |
Р. |
акуля́рнага |
акуля́рнай акуля́рнае |
акуля́рнага |
акуля́рных |
Д. |
акуля́рнаму |
акуля́рнай |
акуля́рнаму |
акуля́рным |
В. |
акуля́рны (неадуш.) акуля́рнага (адуш.) |
акуля́рную |
акуля́рнае |
акуля́рныя (неадуш.) акуля́рных (адуш.) |
Т. |
акуля́рным |
акуля́рнай акуля́рнаю |
акуля́рным |
акуля́рнымі |
М. |
акуля́рным |
акуля́рнай |
акуля́рным |
акуля́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акуля́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
акуля́ры |
Р. |
акуля́раў |
Д. |
акуля́рам |
В. |
акуля́ры |
Т. |
акуля́рамі |
М. |
акуля́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
акуля́рысты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акуля́рысты |
акуля́рыстая |
акуля́рыстае |
акуля́рыстыя |
Р. |
акуля́рыстага |
акуля́рыстай акуля́рыстае |
акуля́рыстага |
акуля́рыстых |
Д. |
акуля́рыстаму |
акуля́рыстай |
акуля́рыстаму |
акуля́рыстым |
В. |
акуля́рысты (неадуш.) акуля́рыстага (адуш.) |
акуля́рыстую |
акуля́рыстае |
акуля́рыстыя (неадуш.) акуля́рыстых (адуш.) |
Т. |
акуля́рыстым |
акуля́рыстай акуля́рыстаю |
акуля́рыстым |
акуля́рыстымі |
М. |
акуля́рыстым |
акуля́рыстай |
акуля́рыстым |
акуля́рыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
акуля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акуля́юся |
акуля́емся |
2-я ас. |
акуля́ешся |
акуля́ецеся |
3-я ас. |
акуля́ецца |
акуля́юцца |
Прошлы час |
м. |
акуля́ўся |
акуля́ліся |
ж. |
акуля́лася |
н. |
акуля́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
акуля́йся |
акуля́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акуля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
акуля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акуля́ю |
акуля́ем |
2-я ас. |
акуля́еш |
акуля́еце |
3-я ас. |
акуля́е |
акуля́юць |
Прошлы час |
м. |
акуля́ў |
акуля́лі |
ж. |
акуля́ла |
н. |
акуля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акуля́й |
акуля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акуля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.