разгвазда́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгвазда́ны |
разгвазда́ная |
разгвазда́нае |
разгвазда́ныя |
| Р. |
разгвазда́нага |
разгвазда́най разгвазда́нае |
разгвазда́нага |
разгвазда́ных |
| Д. |
разгвазда́наму |
разгвазда́най |
разгвазда́наму |
разгвазда́ным |
| В. |
разгвазда́ны (неадуш.) разгвазда́нага (адуш.) |
разгвазда́ную |
разгвазда́нае |
разгвазда́ныя (неадуш.) разгвазда́ных (адуш.) |
| Т. |
разгвазда́ным |
разгвазда́най разгвазда́наю |
разгвазда́ным |
разгвазда́нымі |
| М. |
разгвазда́ным |
разгвазда́най |
разгвазда́ным |
разгвазда́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгвазда́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгвазда́ю |
разгвазда́ем |
| 2-я ас. |
разгвазда́еш |
разгвазда́еце |
| 3-я ас. |
разгвазда́е |
разгвазда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разгвазда́ў |
разгвазда́лі |
| ж. |
разгвазда́ла |
| н. |
разгвазда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгвазда́й |
разгвазда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгвазда́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгерметызава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгерметызава́ны |
разгерметызава́ная |
разгерметызава́нае |
разгерметызава́ныя |
| Р. |
разгерметызава́нага |
разгерметызава́най разгерметызава́нае |
разгерметызава́нага |
разгерметызава́ных |
| Д. |
разгерметызава́наму |
разгерметызава́най |
разгерметызава́наму |
разгерметызава́ным |
| В. |
разгерметызава́ны (неадуш.) разгерметызава́нага (адуш.) |
разгерметызава́ную |
разгерметызава́нае |
разгерметызава́ныя (неадуш.) разгерметызава́ных (адуш.) |
| Т. |
разгерметызава́ным |
разгерметызава́най разгерметызава́наю |
разгерметызава́ным |
разгерметызава́нымі |
| М. |
разгерметызава́ным |
разгерметызава́най |
разгерметызава́ным |
разгерметызава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
разгерметызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгерметызава́ны |
разгерметызава́ная |
разгерметызава́нае |
разгерметызава́ныя |
| Р. |
разгерметызава́нага |
разгерметызава́най разгерметызава́нае |
разгерметызава́нага |
разгерметызава́ных |
| Д. |
разгерметызава́наму |
разгерметызава́най |
разгерметызава́наму |
разгерметызава́ным |
| В. |
разгерметызава́ны (неадуш.) разгерметызава́нага (адуш.) |
разгерметызава́ную |
разгерметызава́нае |
разгерметызава́ныя (неадуш.) разгерметызава́ных (адуш.) |
| Т. |
разгерметызава́ным |
разгерметызава́най разгерметызава́наю |
разгерметызава́ным |
разгерметызава́нымі |
| М. |
разгерметызава́ным |
разгерметызава́най |
разгерметызава́ным |
разгерметызава́ных |
Кароткая форма: разгерметызава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
разгерметызава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разгерметызу́ецца |
разгерметызу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгерметызава́ўся |
разгерметызава́ліся |
| ж. |
разгерметызава́лася |
| н. |
разгерметызава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разгерметызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгерметызу́ю |
разгерметызу́ем |
| 2-я ас. |
разгерметызу́еш |
разгерметызу́еце |
| 3-я ас. |
разгерметызу́е |
разгерметызу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разгерметызава́ў |
разгерметызава́лі |
| ж. |
разгерметызава́ла |
| н. |
разгерметызава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгерметызу́й |
разгерметызу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгерметызава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разгерметыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгерметыза́цыя |
| Р. |
разгерметыза́цыі |
| Д. |
разгерметыза́цыі |
| В. |
разгерметыза́цыю |
| Т. |
разгерметыза́цыяй разгерметыза́цыяю |
| М. |
разгерметыза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разгі́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разгі́б |
разгі́бы |
| Р. |
разгі́бу |
разгі́баў |
| Д. |
разгі́бу |
разгі́бам |
| В. |
разгі́б |
разгі́бы |
| Т. |
разгі́бам |
разгі́бамі |
| М. |
разгі́бе |
разгі́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разгіба́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгіба́нне |
| Р. |
разгіба́ння |
| Д. |
разгіба́нню |
| В. |
разгіба́нне |
| Т. |
разгіба́ннем |
| М. |
разгіба́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.