Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нямо́цна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
нямо́цна	немацней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нямо́цнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́цны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нямо́цны	нямо́цная	нямо́цнае	нямо́цныя
Р.	нямо́цнага	нямо́цнай нямо́цнае	нямо́цнага	нямо́цных
Д.	нямо́цнаму	нямо́цнай	нямо́цнаму	нямо́цным
В.	нямо́цны (неадуш.) нямо́цнага (адуш.)	нямо́цную	нямо́цнае	нямо́цныя (неадуш.) нямо́цных (адуш.)
Т.	нямо́цным	нямо́цнай нямо́цнаю	нямо́цным	нямо́цнымі
М.	нямо́цным	нямо́цнай	нямо́цным	нямо́цных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

нямо́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нямо́шчаны	нямо́шчаная	нямо́шчанае	нямо́шчаныя
Р.	нямо́шчанага	нямо́шчанай нямо́шчанае	нямо́шчанага	нямо́шчаных
Д.	нямо́шчанаму	нямо́шчанай	нямо́шчанаму	нямо́шчаным
В.	нямо́шчаны (неадуш.) нямо́шчанага (адуш.)	нямо́шчаную	нямо́шчанае	нямо́шчаныя (неадуш.) нямо́шчаных (адуш.)
Т.	нямо́шчаным	нямо́шчанай нямо́шчанаю	нямо́шчаным	нямо́шчанымі
М.	нямо́шчаным	нямо́шчанай	нямо́шчаным	нямо́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нямо́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нямо́шчаны	нямо́шчаная	нямо́шчанае	нямо́шчаныя
Р.	нямо́шчанага	нямо́шчанай нямо́шчанае	нямо́шчанага	нямо́шчаных
Д.	нямо́шчанаму	нямо́шчанай	нямо́шчанаму	нямо́шчаным
В.	нямо́шчаны (неадуш.) нямо́шчанага (адуш.)	нямо́шчаную	нямо́шчанае	нямо́шчаныя (неадуш.) нямо́шчаных (адуш.)
Т.	нямо́шчаным	нямо́шчанай нямо́шчанаю	нямо́шчаным	нямо́шчанымі
М.	нямо́шчаным	нямо́шчанай	нямо́шчаным	нямо́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нямру́чы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нямру́чы	нямру́чая	нямру́чае	нямру́чыя
Р.	нямру́чага	нямру́чай нямру́чае	нямру́чага	нямру́чых
Д.	нямру́чаму	нямру́чай	нямру́чаму	нямру́чым
В.	нямру́чы (неадуш.) нямру́чага (адуш.)	нямру́чую	нямру́чае	нямру́чыя (неадуш.) нямру́чых (адуш.)
Т.	нямру́чым	нямру́чай нямру́чаю	нямру́чым	нямру́чымі
М.	нямру́чым	нямру́чай	нямру́чым	нямру́чых

Крыніцы: piskunou2012.

няму́дра

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няму́дра	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няму́дры

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няму́дры	няму́драя	няму́драе	няму́дрыя
Р.	няму́драга	няму́драй няму́драе	няму́драга	няму́дрых
Д.	няму́драму	няму́драй	няму́драму	няму́дрым
В.	няму́дры (неадуш.) няму́драга (адуш.)	няму́друю	няму́драе	няму́дрыя (неадуш.) няму́дрых (адуш.)
Т.	няму́дрым	няму́драй няму́драю	няму́дрым	няму́дрымі
М.	няму́дрым	няму́драй	няму́дрым	няму́дрых

Крыніцы: piskunou2012.

нямы́

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum