дэпаэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэпаэтызава́ны |
дэпаэтызава́ная |
дэпаэтызава́нае |
дэпаэтызава́ныя |
| Р. |
дэпаэтызава́нага |
дэпаэтызава́най
дэпаэтызава́нае |
дэпаэтызава́нага |
дэпаэтызава́ных |
| Д. |
дэпаэтызава́наму |
дэпаэтызава́най |
дэпаэтызава́наму |
дэпаэтызава́ным |
| В. |
дэпаэтызава́ны (неадуш.)
дэпаэтызава́нага (адуш.) |
дэпаэтызава́ную |
дэпаэтызава́нае |
дэпаэтызава́ныя (неадуш.)
дэпаэтызава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэпаэтызава́ным |
дэпаэтызава́най
дэпаэтызава́наю |
дэпаэтызава́ным |
дэпаэтызава́нымі |
| М. |
дэпаэтызава́ным |
дэпаэтызава́най |
дэпаэтызава́ным |
дэпаэтызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпаэтызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэпаэтызава́ны |
дэпаэтызава́ная |
дэпаэтызава́нае |
дэпаэтызава́ныя |
| Р. |
дэпаэтызава́нага |
дэпаэтызава́най
дэпаэтызава́нае |
дэпаэтызава́нага |
дэпаэтызава́ных |
| Д. |
дэпаэтызава́наму |
дэпаэтызава́най |
дэпаэтызава́наму |
дэпаэтызава́ным |
| В. |
дэпаэтызава́ны (неадуш.)
дэпаэтызава́нага (адуш.) |
дэпаэтызава́ную |
дэпаэтызава́нае |
дэпаэтызава́ныя (неадуш.)
дэпаэтызава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэпаэтызава́ным |
дэпаэтызава́най
дэпаэтызава́наю |
дэпаэтызава́ным |
дэпаэтызава́нымі |
| М. |
дэпаэтызава́ным |
дэпаэтызава́най |
дэпаэтызава́ным |
дэпаэтызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпаэтыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэпаэтыза́цыя |
| Р. |
дэпаэтыза́цыі |
| Д. |
дэпаэтыза́цыі |
| В. |
дэпаэтыза́цыю |
| Т. |
дэпаэтыза́цыяй
дэпаэтыза́цыяю |
| М. |
дэпаэтыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэпеналіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэпеналіза́цыя |
| Р. |
дэпеналіза́цыі |
| Д. |
дэпеналіза́цыі |
| В. |
дэпеналіза́цыю |
| Т. |
дэпеналіза́цыяй
дэпеналіза́цыяю |
| М. |
дэпеналіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дэперсаналізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэперсаналізава́ны |
дэперсаналізава́ная |
дэперсаналізава́нае |
дэперсаналізава́ныя |
| Р. |
дэперсаналізава́нага |
дэперсаналізава́най
дэперсаналізава́нае |
дэперсаналізава́нага |
дэперсаналізава́ных |
| Д. |
дэперсаналізава́наму |
дэперсаналізава́най |
дэперсаналізава́наму |
дэперсаналізава́ным |
| В. |
дэперсаналізава́ны (неадуш.)
дэперсаналізава́нага (адуш.) |
дэперсаналізава́ную |
дэперсаналізава́нае |
дэперсаналізава́ныя (неадуш.)
дэперсаналізава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэперсаналізава́ным |
дэперсаналізава́най
дэперсаналізава́наю |
дэперсаналізава́ным |
дэперсаналізава́нымі |
| М. |
дэперсаналізава́ным |
дэперсаналізава́най |
дэперсаналізава́ным |
дэперсаналізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэперсаналізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэперсаналізава́ны |
дэперсаналізава́ная |
дэперсаналізава́нае |
дэперсаналізава́ныя |
| Р. |
дэперсаналізава́нага |
дэперсаналізава́най
дэперсаналізава́нае |
дэперсаналізава́нага |
дэперсаналізава́ных |
| Д. |
дэперсаналізава́наму |
дэперсаналізава́най |
дэперсаналізава́наму |
дэперсаналізава́ным |
| В. |
дэперсаналізава́ны (неадуш.)
дэперсаналізава́нага (адуш.) |
дэперсаналізава́ную |
дэперсаналізава́нае |
дэперсаналізава́ныя (неадуш.)
дэперсаналізава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэперсаналізава́ным |
дэперсаналізава́най
дэперсаналізава́наю |
дэперсаналізава́ным |
дэперсаналізава́нымі |
| М. |
дэперсаналізава́ным |
дэперсаналізава́най |
дэперсаналізава́ным |
дэперсаналізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэперсаналіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэперсаналіза́цыя |
| Р. |
дэперсаналіза́цыі |
| Д. |
дэперсаналіза́цыі |
| В. |
дэперсаналіза́цыю |
| Т. |
дэперсаналіза́цыяй
дэперсаналіза́цыяю |
| М. |
дэперсаналіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.