дэпаэтызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэпаэтызава́ны дэпаэтызава́ная дэпаэтызава́нае дэпаэтызава́ныя
Р. дэпаэтызава́нага дэпаэтызава́най
дэпаэтызава́нае		 дэпаэтызава́нага дэпаэтызава́ных
Д. дэпаэтызава́наму дэпаэтызава́най дэпаэтызава́наму дэпаэтызава́ным
В. дэпаэтызава́ны (неадуш.)
дэпаэтызава́нага (адуш.)		 дэпаэтызава́ную дэпаэтызава́нае дэпаэтызава́ныя (неадуш.)
дэпаэтызава́ных (адуш.)
Т. дэпаэтызава́ным дэпаэтызава́най
дэпаэтызава́наю		 дэпаэтызава́ным дэпаэтызава́нымі
М. дэпаэтызава́ным дэпаэтызава́най дэпаэтызава́ным дэпаэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)