узмо́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узмо́шчаны |
узмо́шчаная |
узмо́шчанае |
узмо́шчаныя |
| Р. |
узмо́шчанага |
узмо́шчанай узмо́шчанае |
узмо́шчанага |
узмо́шчаных |
| Д. |
узмо́шчанаму |
узмо́шчанай |
узмо́шчанаму |
узмо́шчаным |
| В. |
узмо́шчаны (неадуш.) узмо́шчанага (адуш.) |
узмо́шчаную |
узмо́шчанае |
узмо́шчаныя (неадуш.) узмо́шчаных (адуш.) |
| Т. |
узмо́шчаным |
узмо́шчанай узмо́шчанаю |
узмо́шчаным |
узмо́шчанымі |
| М. |
узмо́шчаным |
узмо́шчанай |
узмо́шчаным |
узмо́шчаных |
Кароткая форма: узмо́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узмо́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узмо́шчванне |
| Р. |
узмо́шчвання |
| Д. |
узмо́шчванню |
| В. |
узмо́шчванне |
| Т. |
узмо́шчваннем |
| М. |
узмо́шчванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
узмо́шчвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узмо́шчваюся |
узмо́шчваемся |
| 2-я ас. |
узмо́шчваешся |
узмо́шчваецеся |
| 3-я ас. |
узмо́шчваецца |
узмо́шчваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
узмо́шчваўся |
узмо́шчваліся |
| ж. |
узмо́шчвалася |
| н. |
узмо́шчвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узмо́шчвайся |
узмо́шчвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узмо́шчваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узмужне́ла
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| узмужне́ла |
- |
- |
узмужне́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узмужне́ласць |
| Р. |
узмужне́ласці |
| Д. |
узмужне́ласці |
| В. |
узмужне́ласць |
| Т. |
узмужне́ласцю |
| М. |
узмужне́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узмужне́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узмужне́лы |
узмужне́лая |
узмужне́лае |
узмужне́лыя |
| Р. |
узмужне́лага |
узмужне́лай узмужне́лае |
узмужне́лага |
узмужне́лых |
| Д. |
узмужне́ламу |
узмужне́лай |
узмужне́ламу |
узмужне́лым |
| В. |
узмужне́лы (неадуш.) узмужне́лага (адуш.) |
узмужне́лую |
узмужне́лае |
узмужне́лыя (неадуш.) узмужне́лых (адуш.) |
| Т. |
узмужне́лым |
узмужне́лай узмужне́лаю |
узмужне́лым |
узмужне́лымі |
| М. |
узмужне́лым |
узмужне́лай |
узмужне́лым |
узмужне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узмужне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узмужне́нне |
| Р. |
узмужне́ння |
| Д. |
узмужне́нню |
| В. |
узмужне́нне |
| Т. |
узмужне́ннем |
| М. |
узмужне́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узмужне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узмужне́ю |
узмужне́ем |
| 2-я ас. |
узмужне́еш |
узмужне́еце |
| 3-я ас. |
узмужне́е |
узмужне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узмужне́ў |
узмужне́лі |
| ж. |
узмужне́ла |
| н. |
узмужне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узмужне́й |
узмужне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узмужне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узмучо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узмучо́ны |
узмучо́ная |
узмучо́нае |
узмучо́ныя |
| Р. |
узмучо́нага |
узмучо́най узмучо́нае |
узмучо́нага |
узмучо́ных |
| Д. |
узмучо́наму |
узмучо́най |
узмучо́наму |
узмучо́ным |
| В. |
узмучо́ны (неадуш.) узмучо́нага (адуш.) |
узмучо́ную |
узмучо́нае |
узмучо́ныя (неадуш.) узмучо́ных (адуш.) |
| Т. |
узмучо́ным |
узмучо́най узмучо́наю |
узмучо́ным |
узмучо́нымі |
| М. |
узмучо́ным |
узмучо́най |
узмучо́ным |
узмучо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.