неафрэйды́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неафрэйды́ст |
неафрэйды́сты |
Р. |
неафрэйды́ста |
неафрэйды́стаў |
Д. |
неафрэйды́сту |
неафрэйды́стам |
В. |
неафрэйды́ста |
неафрэйды́стаў |
Т. |
неафрэйды́стам |
неафрэйды́стамі |
М. |
неафрэйды́сце |
неафрэйды́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неафрэйды́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неафрэйды́сцкі |
неафрэйды́сцкая |
неафрэйды́сцкае |
неафрэйды́сцкія |
Р. |
неафрэйды́сцкага |
неафрэйды́сцкай неафрэйды́сцкае |
неафрэйды́сцкага |
неафрэйды́сцкіх |
Д. |
неафрэйды́сцкаму |
неафрэйды́сцкай |
неафрэйды́сцкаму |
неафрэйды́сцкім |
В. |
неафрэйды́сцкі (неадуш.) неафрэйды́сцкага (адуш.) |
неафрэйды́сцкую |
неафрэйды́сцкае |
неафрэйды́сцкія (неадуш.) неафрэйды́сцкіх (адуш.) |
Т. |
неафрэйды́сцкім |
неафрэйды́сцкай неафрэйды́сцкаю |
неафрэйды́сцкім |
неафрэйды́сцкімі |
М. |
неафрэйды́сцкім |
неафрэйды́сцкай |
неафрэйды́сцкім |
неафрэйды́сцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неахава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неахава́насць |
Р. |
неахава́насці |
Д. |
неахава́насці |
В. |
неахава́насць |
Т. |
неахава́насцю |
М. |
неахава́насці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неахава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неахава́ны |
неахава́ная |
неахава́нае |
неахава́ныя |
Р. |
неахава́нага |
неахава́най неахава́нае |
неахава́нага |
неахава́ных |
Д. |
неахава́наму |
неахава́най |
неахава́наму |
неахава́ным |
В. |
неахава́ны (неадуш.) неахава́нага (адуш.) |
неахава́ную |
неахава́нае |
неахава́ныя (неадуш.) неахава́ных (адуш.) |
Т. |
неахава́ным |
неахава́най неахава́наю |
неахава́ным |
неахава́нымі |
М. |
неахава́ным |
неахава́най |
неахава́ным |
неахава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
неахава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неахава́ны |
неахава́ная |
неахава́нае |
неахава́ныя |
Р. |
неахава́нага |
неахава́най неахава́нае |
неахава́нага |
неахава́ных |
Д. |
неахава́наму |
неахава́най |
неахава́наму |
неахава́ным |
В. |
неахава́ны (неадуш.) неахава́нага (адуш.) |
неахава́ную |
неахава́нае |
неахава́ныя (неадуш.) неахава́ных (адуш.) |
Т. |
неахава́ным |
неахава́най неахава́наю |
неахава́ным |
неахава́нымі |
М. |
неахава́ным |
неахава́най |
неахава́ным |
неахава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
неаха́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неаха́йлівасць |
Р. |
неаха́йлівасці |
Д. |
неаха́йлівасці |
В. |
неаха́йлівасць |
Т. |
неаха́йлівасцю |
М. |
неаха́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неаха́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
неаха́йна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неаха́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неаха́йнасць |
Р. |
неаха́йнасці |
Д. |
неаха́йнасці |
В. |
неаха́йнасць |
Т. |
неаха́йнасцю |
М. |
неаха́йнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неаха́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неаха́йнік |
неаха́йнікі |
Р. |
неаха́йніка |
неаха́йнікаў |
Д. |
неаха́йніку |
неаха́йнікам |
В. |
неаха́йніка |
неаха́йнікаў |
Т. |
неаха́йнікам |
неаха́йнікамі |
М. |
неаха́йніку |
неаха́йніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.