неаха́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| неаха́йнік | неаха́йнікі | |
| неаха́йніка | неаха́йнікаў | |
| неаха́йніку | неаха́йнікам | |
| неаха́йніка | неаха́йнікаў | |
| неаха́йнікам | неаха́йнікамі | |
| неаха́йніку | неаха́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)