Verbum

анлайнавы слоўнік

звячы́ста

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
звячы́ста	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

звячы́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

звячы́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	звячы́сты	звячы́стая	звячы́стае	звячы́стыя
Р.	звячы́стага	звячы́стай звячы́стае	звячы́стага	звячы́стых
Д.	звячы́стаму	звячы́стай	звячы́стаму	звячы́стым
В.	звячы́сты (неадуш.) звячы́стага (адуш.)	звячы́стую	звячы́стае	звячы́стыя (неадуш.) звячы́стых (адуш.)
Т.	звячы́стым	звячы́стай звячы́стаю	звячы́стым	звячы́стымі
М.	звячы́стым	звячы́стай	звячы́стым	звячы́стых

Крыніцы: piskunou2012.

звячэ́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	звячэ́лы	звячэ́лая	звячэ́лае	звячэ́лыя
Р.	звячэ́лага	звячэ́лай звячэ́лае	звячэ́лага	звячэ́лых
Д.	звячэ́ламу	звячэ́лай	звячэ́ламу	звячэ́лым
В.	звячэ́лы (неадуш.) звячэ́лага (адуш.)	звячэ́лую	звячэ́лае	звячэ́лыя (неадуш.) звячэ́лых (адуш.)
Т.	звячэ́лым	звячэ́лай звячэ́лаю	звячэ́лым	звячэ́лымі
М.	звячэ́лым	звячэ́лай	звячэ́лым	звячэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

звячэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

звяшча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.